നിലാവ് മയങ്ങുന്ന ഈ നാളുകളില്‍...
കാറ്റിനു പോലും ചൂടുള്ള ഈ പകലുകളില്‍...
നാം പിരിഞ്ഞ നാളുകളെ ഓര്‍ക്കാതെ...
തിരക്കില്‍ നിന്നും തിരക്കുകളിലേക്ക് യാത്രയാവുന്നത്
മറക്കാന്‍ വേണ്ടിയാണെന്ന് കള്ളം പറയും...
ഒരിക്കലും നീ വിശ്വസിക്കില്ലെന്ന് അറിയാമെങ്കിലും
എനിക്കെന്നെ വിശ്വസിപ്പിച്ചേ മതിയാകൂ...
പറഞ്ഞു തീരാത്ത കഥകള്‍...
പറയാന്‍ ബാക്കിവച്ച നിമിഷങ്ങള്‍...
ഇന്നെല്ലാം ഇല്ലാതാവുന്നു...
ജീവിതത്തില്‍ നേടിയതെല്ലാം ഒന്നുമല്ല
എന്ന് കാലം വീണ്ടും വീണ്ടും പറയുന്നു...
അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ ഒന്നും നേടാന്‍ വേണ്ടിയല്ല....,
നല്‍കാന്‍ വേണ്ടിയാണ് നാം ജീവിക്കുന്നത് എന്ന്
എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു അവസാന യാത്രയ്ക്കൊരുങ്ങുമ്പോള്‍
മാത്രമാണ് നാമറിയുക...
നേടിയതെല്ലാം വിട്ടുകൊടുത്തു പോകേണ്ട അവസാന യാത്ര....
എനിക്ക് നീ നല്‍കിയതെല്ലാം തിരിച്ചെടുത്തു കൊള്‍ക...
ഞാന്‍ നിനക്കെന്തെങ്കിലും നല്‍കിയിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍,
അത് നിന്‍റെ നല്ലതിനാണെങ്കില്‍ മടക്കി തരാതിരിക്കുക...
നീയില്ലെങ്കിലും ഒരിക്കല്‍ കൂടി എനിക്കാ വഴികളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കണം...
ഒരിക്കല്‍ നമ്മള്‍ പോയ.. അപ്പൂപ്പന്‍താടികള്‍ പാറി നടക്കുന്ന..
മഞ്ചാടിമണികള്‍ കൊഴിഞ്ഞു വീണ (അന്നല്ലാതെ അതിനു മുന്‍പും ശേഷവും ഇത്രയും അപ്പൂപ്പന്‍താടികളെയും മഞ്ചാടിമണികളെയും ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല!!) വഴികളിലൂടെ...
കയ്യില്‍ നിന്‍റെ കൈകള്‍ക്ക് പകരം
മനസ്സില്‍ നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളെ താലോലിച്ചു...
നീയറിയുമോ... ഇന്നാ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നെ നോവിക്കുന്നില്ല സഖീ...
ഓരോ നിമിഷവും നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തിന്‍റെ ലോകത്തിലേക്കാണ് യാത്ര....
ഇപ്പോഴറിയുന്നു....! എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച് തീര്‍ത്തും ഏകനാകുന്നതിന്‍റെ സ്വാതന്ത്ര്യം ഇന്ന് നന്നായറിയുന്നു...
ഓരോ രാവും മറ്റൊരു പുലരിയെ നല്‍കുന്നത് പോലെ....
എന്‍റെ ഓരോ വേദനയും മറ്റൊരു സന്തോഷത്തെ നല്‍കാറുണ്ട്...
ഹൃദയത്തില്‍ വ്യഥയും ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരിയും ഉണ്ട്....
എങ്കിലും... എങ്കിലും തടസ്സങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ യാത്ര മുന്നോട്ടു തന്നെ...
മനസ്സും മനസ്സാക്ഷിയും കൂടെയുണ്ട്....
ഒരിക്കലും വെറുതെയല്ല ഓരോ യാത്രയും....
ലക്ഷ്യങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രയാണം...
എന്തെന്നറിയുന്നതിനു മുന്നേ ജീവിതം കൈവിട്ടു പോകാതിരിക്കാന്‍ മാത്രം ഞാന്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞോട്ടെ....
No comments:
Post a Comment