Thursday, November 22, 2012

പിരിയാനെന്‍ മനം അനുവദിച്ചൂ...
അകലാന്‍ നീയും സമ്മതിച്ചൂ
ഇനിയാര്‍ക്കായ് നാം കാത്തു നില്‍പ്പൂ..
പതിയെ മറയാം ഞാനോമലേ.......(2)

മനസ്സിന്‍ മോഹങ്ങള്‍ പങ്കുവച്ചും..
കൈവിരല്‍ തമ്മില്‍ കോര്‍ത്തുവച്ചും...
ഒരുമരത്തണലില്‍ നാം ഇരുന്നതല്ലേ..
എല്ലാം മറക്കാം ഇനിയോമലേ......(2)

ഇനിയൊരുനാള്‍ നാം കണ്ടിരിക്കാം..
അന്ന് നീയെന്‍ സ്വന്തമാകുകില്ല..
ചെറുപുഞ്ചിരി നാം നല്കിയില്ലേലും..
മിഴികള്‍ നനയ്ക്കാതെ നോക്കിടേണം..(2)

പിരിയാനെന്‍ മനം അനുവദിച്ചൂ...
അകലാന്‍ നീയും സമ്മതിച്ചൂ..

മനമാകെ തേങ്ങുമ്പോള്‍ ഇനി നീ മാത്രം..
കളിചൊല്ലാന്‍ കഥ പറയാന്‍ ഇനിഞാനില്ല..

മിഴിയില്‍ കണ്ണീരു വാര്‍ന്നു തോഴാ..
കവിള്‍ത്തടം പതിയെ ഈറനായ്..
പിരിയാന്‍ തുടങ്ങുമീ വിരഹാര്‍ദ്ര നിമിഷത്തില്‍..
അറിയാതെ വീണ്ടും ഞാനടുത്തുപോയ്..(2)

                                                                                       (പിരിയാനെന്‍)


ഇനി സന്യാസം..!

ഒരു ജന്മത്തിന്റെ ബാക്കി പത്രം പോലെ നീ ഇന്നുമെന്റെ ഓര്‍മ്മയില്‍, സ്വപ്നങ്ങളില്‍, മറക്കാനാവാതെ... ഏറെ നാളുകള്‍ക്കൊടുവില്‍ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നിന്റെ സ്വരം കേട്ടപ്പോള്‍, നിന്റെ മനസ്സ് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍, നീയെന്റെ മനസ്സറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇന്നൊരു മഴപെയ്തു മനസ്സില്‍ വെറുതെ.. എങ്ങിനെ നീയറിഞ്ഞു എന്ന് ചോദിക്കുന്നില്ല, എന്നും നീ എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയിട്ടെയുള്ളൂ.. എന്റെ മനസ്സൊന്നു തേങ്ങുമ്പോള്‍ നീയതറിയും..! എങ്ങനെ എന്നത് എനിക്കും നിനക്കും ഇന്നും എന്നും അജ്ഞാതം! എടുക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നോര്‍ത്ത നിമിഷങ്ങള്‍.. എടുക്കാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചത് പറയാന്‍ ഏറെയുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട്.. പറയുന്നതിന് മുന്നേ പറയാനൊരുങ്ങിയത് നീ ചോദിച്ചതില്‍ അത്ഭുതം.. നീ പറഞ്ഞപോലെ, അന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ ഇന്ന് ഞാന്‍... ശരിയാണ് ചിന്തകള്‍ സമാന്തരമല്ലെങ്കില്‍ ഒരിക്കലും ഒരുമിക്കരുത്.. എന്നിട്ടും ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്തി ശീലിച്ചത് കൊണ്ട് ആ വഴി തന്നെ.. ചിന്തകള്‍ സമാന്തരമല്ലെങ്കില്‍ ഒരുമിക്കരുത് എന്ന് നീ വീണ്ടും പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇന്നും ഞാനോര്‍ത്തു, എന്നിട്ടുമെന്തേ നമ്മള്‍ രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളില്‍..! സമാനതകള്‍ക്കുമപ്പുറം പലതുമുണ്ട്.... ഒന്നിക്കാന്‍, ഒരുമിക്കാന്‍, ഒന്നായോഴുകാന്‍..

ജന്മങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം നീ എന്റേതെന്നു കാലം..നിനക്കറിയാമോ നീയകന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഉള്ളിലെ തേങ്ങല്‍.. നോവ്‌, നൊമ്പരം.... ഇതെല്ലാം മായ്ക്കാന്‍ കാലമൊരു വഴി പറഞ്ഞു തന്നു... ആ വഴികളില്‍ ഏറെ സഞ്ചരിച്ചു.. പക്ഷെ നീയില്ലാത്ത ഒരു നിമിഷം പോലും കാണാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.. തെറ്റ് എന്റെതോ കാലത്തിന്റെതോ.. അറിയില്ല.. അറിയുന്നത് ഒന്ന് മാത്രം നിനക്ക് പകരം നീ മാത്രം.. പകരം വയ്ക്കാനാകാത്തത് പലതുമുണ്ട്.. സ്നേഹം, പ്രണയം, സൗഹൃദം, ഇഷ്ടം ഇതെല്ലാം പകരം വയ്ക്കാനാകാത്തതാണ്.. ഒരാള്‍ക്ക് പകരം അയാള്‍ മാത്രം... അറിയുമോ നിനക്ക്.. ഇന്നലെകളില്‍ എന്തിനോ വേണ്ടി മനസ്സുഴറി.. എവിടെയോ ഒരു തെറ്റിന്റെ നിഴല്‍ കണ്ട നിമിഷങ്ങള്‍.. നടന്ന വഴികള്‍ തെറ്റെന്നറിഞ്ഞിട്ടും, വീണ്ടും അതെ വഴി തന്നെ നടന്നു.. അന്നേ നീ പറഞ്ഞതാ, എനിക്കോര്‍മ്മയുണ്ട്... നീ എന്റെ മനസ്സാക്ഷി എന്നത് മനപൂര്‍വ്വം മറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചത് കൊണ്ട് നിന്റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ടില്ലന്ന്... അതെന്റെ തെറ്റോ ശരിയോ... നിനക്ക് തീരുമാനിക്കാം...

കേട്ടിരുന്നില്ലേ നീ കണ്ടിരുന്നില്ലേ.. വാക്കുകളില്‍ കള്ളം കലര്‍ത്തി ഞാന്‍ തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയ നിമിഷങ്ങള്‍.. അറിയാം നീ അറിയാതിരിക്കാന്‍ വഴിയില്ല... ഹൃദയതാളം തെറ്റുന്നത് ലോകത്തിന്റെ ഏതു കോണില്‍ ആണെങ്കിലും അറിയുമെന്നു  നീ പറഞ്ഞത് വെറുംവാക്കല്ലെന്നു ആദ്യമായല്ലല്ലോ നീ തെളിയിക്കുന്നത്... നല്‍കിയ സ്ഥാനങ്ങള്‍ അറിയാതെ ചിലര്‍.. ഒരിക്കല്‍ മുറിഞ്ഞ മുറിവില്‍ വീണ്ടും രക്തം കിനിയുമോ എന്നറിയാനോ എന്തോ.. വീണ്ടും വീണ്ടും നോവിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.. ഇഷ്ടത്തിന്റെ പുറത്ത് ആ നോവറിയാതെ ഞാനും!!

പിന്നെ നീ പറഞ്ഞില്ലേ.. നിന്റെ നിമിഷങ്ങള്‍.. അരികില്‍ ഉണ്ടാകണമെന്ന് ഒരു നാള്‍ ഞാനും നീയും കൊതിച്ച നിമിഷങ്ങള്‍.. അകലെയായത്, അകന്നത് എല്ലാം നല്ലത് എന്നോതുന്നു മനസ്സ്..   ഓര്‍ക്കുക നിമിഷങ്ങളോരോന്നും സന്തോഷമായിരിക്കണം.. നിന്റെ ചിരിയില്‍ ഒരു പൂമൊട്ട് വിരിയണം അതിന്റെ സൌരഭ്യം എനിക്ക് കാണണം.. വിടരും നാളെയൊരു നാളില്‍ നിന്നിലൊരു നീ... എന്റെ സ്വപ്നം, സഫലമാകാതെ പോയ എന്റെ സ്വപ്നം, അല്ല നമ്മുടെ സ്വപ്നം!! അറിയുമോ ആ പുണ്യം.. കരച്ചില്‍ കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു, മനസ്സ് നിറഞ്ഞു നീ നിര്‍വൃതി കൊള്ളുന്ന നിമിഷങ്ങള്‍... കാണുന്നു ഞാന്‍ ഇന്ന് ഇവിടെ എന്റെ മനസ്സില്‍, അറിയുമോ നിനക്ക്, അരികിലണഞ്ഞില്ലെങ്കിലും മനസ്സ് നിന്നില്‍, ശേഷിച്ച നന്മ നിന്നിലെ നിനക്ക്.. ആരുടെയോ സ്വന്തം എന്നറിയുന്നു.. എന്നിട്ടും കുറ്റബോധമില്ലാതെ ഞാന്‍.. മനസ്സ്കൊണ്ടെന്നേ നമ്മള്‍ ഒന്നായി തീര്‍ന്നതെന്ന് കാലം.. എന്റെ മനസ്സിലെ നീയുണ്ടാകാവൂ... നിന്റെ മനസ്സില്‍ എന്റെ നിഴല്‍ കൊണ്ട് പോലും കളങ്കപ്പെടുത്താന്‍ വയ്യെനിക്ക്..

നീയറിയുമോ പാടാത്ത പാട്ട് പാടുന്ന പക്ഷിയെ.. അറിയാമല്ലേ.. ഇന്നലെ ഒരു പാട്ട് പാടി ഇന്ന് മറ്റൊന്ന്... രണ്ടിന്റെയും ഈണങ്ങള്‍ ഒരുപോലെ.. പക്ഷെ അര്‍ത്ഥം നാല് വഴികളില്‍... അഞ്ചാമത്തെ വഴിയിലേക്ക് ഞാന്‍ യാത്ര പറയുന്നു... അവിടെ നീയുണ്ട്, നിന്നോര്‍മ്മകള്‍ ഉണ്ട്.. നിന്റെ സ്നേഹമുണ്ട്, എന്റെ ജീവന്റെ താളമുണ്ട്.. മുറിപ്പാടുകള്‍ തീവ്രമെങ്കിലും വേദനിക്കാന്‍ ഞാന്‍ മറന്നിരിക്കുന്നു.. വേദന അറിയാതിരിക്കാന്‍ കാലം പഠിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു...

നീയറിയും.. നിലാവിന് തെളിച്ചമേറെ... നക്ഷത്രങ്ങള്‍ക്ക് തിളക്കമേറെ... (കാണുന്നുണ്ടോ നീ ഒരു കുഞ്ഞു നക്ഷത്രത്തെ...); രാവിനിന്നു മയക്കം പുലരിയെ തിരഞ്ഞു മടുത്തു പോലും! ജന്മപുണ്യം നിനക്ക് സ്വന്തം ഇനി വരും നാളുകളില്‍... മനസ്സ് നിറയുന്നു.. എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ലക്‌ഷ്യം കണ്ടത് പോലെ.. ഇനിയൊരു യാത്ര പോകണം.. പോകാതിരുന്നിടത്തോക്കെ.. കൈകള്‍ കൂപ്പണം, മനസ്സുരുക്കണം.. അറിയുമോ നിനക്ക്.. എന്റെ ഗാര്‍ഹസ്ഥ്യം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, ഇനി സന്യാസം.. സര്‍വ്വം ത്യജിച്ച്,  ഒരു പലായനം..

Monday, November 19, 2012

നിമിഷങ്ങള്‍ക്കിന്നു വല്ലാത്ത ദൈര്‍ഘ്യം...

സാന്ദ്രമായി മഴ പെയ്യുന്നു...........
ആ സംഗീതത്തില്‍ മനസ്സ് ശാന്തി തിരയുന്നു.............
തിരഞ്ഞേറെ മടുത്തപ്പോള്‍ കണ്ണുകളില്‍ ഉറക്കം കൂടുകൂട്ടുന്നു............
കൂടണയാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കുന്ന മനസ്സിനു ഇന്നേറെ തളര്‍ച്ച.....................
ഏറെ കൊതിച്ചോരുറക്കം ഇന്നെന്നെ പുല്‍കാനെത്തുമ്പോള്‍ കാണാതിരിക്കാന്‍ വയ്യ.......
കണ്‍പോളകള്‍ക്ക് വല്ലാത്ത ഭാരം............
നോവിച്ച വാക്കുകളുടേതോ, അതോ എന്‍റെ മനസ്സിന്‍റെ തന്നെയോ...............?
അറിയില്ല..
ഉത്തരമില്ലാത്ത ഒരു ചോദ്യവുമായി ഇനിയൊരുറക്കം.............
ഘനീഭവിച്ച മനസ്സില്‍ ഇനിയും അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍ ദുഃഖങ്ങളല്ലാതെ..................
എന്‍റെ നിശ്വാസങ്ങളുടെ പ്രതിധ്വനി എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു..............................
ഇന്ന് ഇരുട്ടിനെ ഏറെയിഷ്ടം.....................
...
വാക്കുകള്‍ മുറിഞ്ഞു പോകുന്നു................. മനസ്സും......................
അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത ജല്പനങ്ങള്‍ മാത്രമായി മാറുന്ന വേളയില്‍ മൗനം പോലും ദൂരേക്ക്.........
ഈ മഴ പെയ്ത് തോരുന്നത് എനിക്ക് വേണ്ടിയോ...............
ആര്‍ത്തലച്ച് കരഞ്ഞു തളരുമ്പോള്‍ ഒരു നേര്‍ത്ത തേങ്ങലായി, ചാറ്റലായി പതിയെ,
വളരെ പതിയെ മനസ്സിനെ, വരണ്ട മണ്ണിനെ ആര്‍ദ്രമാക്കിക്കൊണ്ട്.................
എന്തെ നീയിങ്ങനെ എന്ന് സ്വയം ചോദിക്കുമ്പോഴും മഴത്തുള്ളികള്‍ക്ക് ഉപ്പുരസം...........
ഹൃദയത്തിന് മിടിപ്പ് കൂടുന്നു... ദേഹം തളരുന്ന പോലെ..... വയ്യ ഇനിയും............
കൈകള്‍ കുഴയുന്നു.... തൊണ്ട വരളുന്നു... കണ്ണുകള്‍ താനേ അടഞ്ഞു പോകുന്നു........
എന്നിട്ടും ഇതുവരെയില്ലാത്ത വേഗതയില്‍ വിരലുകള്‍ കീ ബോര്‍ഡില്‍ പായുന്നു..............
ഓരോ അപൂര്‍ണ്ണമായ വാചകങ്ങള്‍ക്കൊടുവിലും വിരലുകളും തളരുന്നുവോ............
ഇല്ല ഇനിയൊരുപക്ഷേ ഈ ലോകം എന്നേക്കുമെന്നേക്കും എനിക്കൊരോര്‍മ്മ.........അല്ല ഞാനൊരോര്‍മ്മയോ....?
ഇനിയും തുഴയുവാന്‍ വയ്യ.......... രണ്ട് കരകളും കണ്ണെത്താത്ത ദൂരത്തില്‍.... ചുറ്റിനും ചുഴികള്‍...
കണ്ണുകളില്‍ ഇരുട്ട്, ചുറ്റിനും നിശ്ശബ്ദത... കാലം ഒരു കൂടൊരുക്കാനൊരുങ്ങുകയോ....?!
എനിക്ക് വേണ്ടി.... എന്റെ ശാന്തിക്ക് വേണ്ടി......!!




നിമിഷങ്ങള്‍ക്കിന്നു വല്ലാത്ത ദൈര്‍ഘ്യം.... എഴുതാനിരുന്ന വാക്കുകള്‍ക്ക് ആവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ വിരസത..................

Saturday, November 17, 2012

ഹരിത പ്രപഞ്ചമാമീ..അത്ഭുത മണിവീണ
അണിമാറില്‍ ചേര്‍ത്തണയ്ക്കും മൂകാംബികേ..(2)
നിന്‍...
വിരലുകളതില്‍ രാഗസ്വരമാരി-
പൊഴിയുമ്പോള്‍ ഉണരും മൂവുലകം...
ദേവകള്‍ നിത്യം തൊഴുന്നു നിന്‍ കോവിലകം..(2)
                                                                                            (ഹരിത പ്രപഞ്ചമാമീ.)

ശ്രീ മഹാസരസ്വതി.. ശ്രീ മഹാലക്ഷ്മി നീ..
ശ്രീമയി പാര്‍വ്വതി മൂകാംബികാ.. (2)
സകല ചൈതന്യവും ഒന്നായി പുലരുന്ന
സച്ചിന്‍മയീ ദേവീ ഏകാംബികാ...
എകാംബികേ...  എന്റെ ഹൃദയാംബികേ
നിനക്കേഴായിരം കോടി നമസ്കാരം....
നമസ്കാരം..
                                                                                            (ഹരിത പ്രപഞ്ചമാമീ.)

ശൈലശൃംഗങ്ങളില്‍ ആരോഹണം.. നിനക്കീ
സാഗരത്തിരകളില്‍ അവരോഹണം (2)
വിസ്മൃതസുഖലയ രാഗവിസ്താരത്തിലീ..
വിശ്വത്തെയുണര്‍ത്തുന്ന നാദാംബികാ
മൂകാംബികേ.... മുക്തിമന്ത്രാംബികേ... നിനക്ക്
മുപ്പത്തിമുക്കോടി നമസ്കാരം.... നമസ്കാരം..
                                                                                            (ഹരിത പ്രപഞ്ചമാമീ.)



******************************************************************************
കടപ്പാട്:
പാടിയത്: മധു ബാലകൃഷ്ണന്‍ (ശബ്ദം കേട്ടിട്ട് അങ്ങനെ തോന്നുന്നു)
ബാക്കി വിവരങ്ങള്‍ എന്റെ അറിവില്‍ ഇല്ല...
******************************************************************************
ഒരു പാട്ട് പിന്നെയും പാടി നോക്കുന്നിതാ
ചിറകൊടിഞ്ഞുള്ളോരീ കാട്ടുപക്ഷീ..
മഴു തിന്ന മാമര ക്കൊമ്പില്‍
തനിച്ചിരുന്നൊടിയാ ചിറകുചെറുതിളക്കീ
(ഒരു പാട്ട്..

നോവുമെന്നോര്‍ത്തു പതുക്കെയനങ്ങാതെ
പാവം പണിപ്പെട്ടു പാടിടുന്നൂ...
ഇടറുമിഗ്ഗാനമൊന്നേറ്റുപാടാന്‍
കൂടെയിണയില്ല കൂട്ടിന്നു കിളികളില്ല
(നോവുമെന്നോര്‍ത്തു..

പതിവുപോല്‍ കൊത്തി പിരിഞ്ഞുപോയി
മെയ്ചൂടിലടവച്ചുണര്‍ത്തിയ കൊച്ചുമക്കള്‍
ആര്‍ക്കുമല്ലാതെ വെളിച്ചവും ഗാനവും
കാറ്റും മനസ്സില്‍ കുടിയിരുത്തീ..
(പതിവുപോല്‍...

വരവായോരന്തിയെ കണ്ണാലുഴിഞ്ഞു -
കൊണ്ടൊരു കൊച്ചു രാപ്പൂവുണര്‍ന്ന നേരം
ഒരു പാട്ട് കൂടി പതുക്കെ മൂളുന്നിതാ
ചിറകൊടിഞ്ഞുള്ളോരീ കാട്ടുപക്ഷീ..
(വരവായോരന്തിയെ...

ഇരുളില്‍ തിളങ്ങുമീ പാട്ടുകേള്‍ക്കാന്‍
കൂടെ മരമുണ്ട്, മഴയുണ്ട്, കുളിരുമുണ്ട്
നിഴലുണ്ട്, പുഴയുണ്ട് തലയാട്ടുവാന്‍
താഴെ വഴിമരച്ചോട്ടിലെ പുല്ലുമുണ്ട്..
(ഇരുളില്‍..

ആരുമില്ലെങ്കിലെന്തായിരം കൊമ്പത്ത്
താരുകളുണ്ട് താരങ്ങളുണ്ട്
അപ്പാട്ടിലാഹ്ലാദ തേനുണ്ട് കനിവെഴും
സ്വപ്നങ്ങളുണ്ട് കണ്ണീരുമുണ്ട്..
(ആരുമില്ലെങ്കിലെ..

ഒരുപാട്ട് പിന്നെയും പാടവേ.. തന്‍കൊച്ചു
ചിറകിന്റെ നോവ്‌ മറന്നു പോകെ..
ഇനിയും പറക്കില്ലെന്നതോര്‍ക്കാതെയാ
വിരിവാനമുള്ളാല്‍ പുണര്‍ന്നു കൊണ്ടേ..
(ഒരുപാട്ട് പിന്നെയും

വെട്ടിയ കുറ്റിമേല്‍ ചാഞ്ഞിരുന്നാര്‍ദ്രമായ്
ഒറ്റചിറകിന്റെ താളമോടെ
ഒരുപാട്ട് വീണ്ടും തെളിഞ്ഞു പാടുന്നിതാ
ചിറകൊടിഞ്ഞുള്ളോരീ കാട്ടുപക്ഷീ..
(വെട്ടിയ കുറ്റിമേല്‍...

ചിറകൊടിഞ്ഞുള്ളോരീ കാട്ടുപക്ഷീ..


******************************************************************
കടപ്പാട്:

കവിത: ഒരുപാട്ട് പിന്നെയും
രചന: പ്രിയ കവയിത്രി... സുഗതകുമാരി
ആലാപനം: വി.ടി മുരളി
******************************************************************


മഴവില്ലേ മഴവില്ലേ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയല്ലേ..
എന്നോടലിയാനുള്ളില്‍ കൊതിയില്ലേ..
ഞാനും നീയും പണ്ടേ മുഹബത്തല്ലേ..  (2)
റുഖിയാ... റുഖിയാ....  അഴകുള്ള റുഖിയാ....
നീയെന്റെ സ്വന്തമല്ലേ...നീയെന്റെ സ്വന്തമല്ലേ...
                                                                                 (മഴവില്ലേ...)

കൊലുസണിഞ്ഞില്ലേ.. പെണ്ണേ..സുറുമയെഴുതിയില്ലേ
പട്ടുറുമാലില്‍ എന്റെ പേര് നീ തുന്നിത്തന്നില്ലേ..(2)
നിന്നിലും എന്നിലും കനവുകള്‍ ഒന്നല്ലേ
അതിലാരുമറിയാത്ത സുഖമില്ലേ...
                                                                                 (മഴവില്ലേ...)

ആശിച്ചു പോയില്ലേ.... നമ്മള്‍.. മോഹിച്ചു പോയില്ലേ
ഏതു ജന്മവും ഇണകളായി നമ്മള്‍ ഒത്തു ചേരില്ലേ..(2)
നിന്നിലും എന്നിലും നോവുകള്‍ ഒന്നല്ലേ
അതിലാരുമറിയാത്ത സുഖമില്ലേ..
                                                                                 (മഴവില്ലേ...)

Monday, November 12, 2012

ഒരനിയത്തിക്കുട്ടിക്ക്....

എന്ത് പറ്റി നിനക്ക്... ഓര്‍മ്മകള്‍ നോവാണ്, ചിലതു ഓര്‍ത്തില്ലേലും നോവാണ്.. വിധി എന്നൊന്നുണ്ടോ.... അറിയില്ല.. എന്തോ, വിധി തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ച ജീവിതങ്ങള്‍, എനിക്ക് ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിയുന്നില്ല.. ഉണ്ടാവാം.. ഒരു പക്ഷെ ഞാനും ചിലപ്പോള്‍ വിധിയെന്ന് പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു തളളാറുണ്ട്...
നല്ല ഓര്‍മകളെ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിക്കുക.. എന്നാല്‍ ചിലതുണ്ട് മറക്കാനാവാത്തത്.. അറിയുക അതും നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്നെയാണ്.. പക്ഷെ കാലഹരണപ്പെട്ടു പോയ്‌ എന്നൊരു വ്യത്യാസം മാത്രം... എത്ര ഗുണമുള്ളതാണെലും  വിലപിടിച്ചതാനെലും expiry date കഴിഞ്ഞ മരുന്ന് ഉപയോഗിക്കാന്‍ പാടില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞു കൂടെ.. നിനക്ക്..

തിരിച്ചു പ്രതീക്ഷിക്കാതെ സ്നേഹിക്കുക.. അറിയുക എപ്പൊഴും സ്നേഹം നല്‍കുന്നതിനേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ലഭിക്കുന്നതിനാണ് എല്ലാരും പ്രാധാന്യം നല്‍കുക.. നീ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ലെന്നു നീ കരുതുന്നത് പോലെ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ നീ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല എന്നോര്‍ത്ത് കണ്ണ് നിറയാന്‍ ഇടവരുത്താതിരിക്കുക..

നേടാതെയുള്ള നഷ്ടങ്ങള്‍.. അവയെ കുറിച്ച് വേവലാതിപ്പെടേണ്ട.. കാരണം നേടാതെ തന്നെ നമ്മെ തേടി വന്നെങ്കില്‍ അത് നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നത് നമ്മുടെ തോന്നല്‍ മാത്രമാണ്..

എപ്പോഴാണ് നമ്മള്‍ സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുക..? നമ്മള്‍ നമ്മുടെതല്ലാതായ് തീരുന്ന കാലത്ത്.. അതായത് നാം മറ്റാരുടെയോ ആയി തീരുന്ന സമയത്ത്.. അല്ലെ...? അതിനേക്കാള്‍ വലിയ നേട്ടം എന്തുണ്ട് ജീവിതത്തില്‍...!

ഓര്‍മ്മകളെ ഹൃദയത്തിന്റെ നാല് അറകളില്‍ സൂക്ഷിക്കുക... ഓരോ അറയുടെയും പ്രവര്‍ത്തനത്തിന് അനുസരിച്ചു...

നാളെകള്‍ മനോഹരമാകാന്‍ ഇന്ന് ശുഭരാത്രി...

Saturday, November 10, 2012

നീ കേള്‍ക്കുവനായ് പാടുന്നു ഞാനെന്റെ..

രാവിലെ മുതലേ പെയ്യുന്ന മഴ.. ഇപ്പോഴും നിറുത്താതെ പെയ്യുന്നു.. എത്രനേരമായി.. താഴെ റോഡില്‍ നിറയെ വെള്ളം ഒഴുകുന്നു.. ആള്‍ക്കാര്‍ കുറവാണ്.. പതിവ് പോലുള്ള തിരക്ക് കാണുന്നില്ല.. മഴയായത് കൊണ്ട് കിട്ടിയ വണ്ടിയില്‍ എല്ലാരും നേരത്തെ വീടണഞ്ഞു എന്നാ തോന്നുന്നേ.. അതൊരു കണക്കിന് നന്നായി.. ഇല്ലെങ്കില്‍ ഓരോ പ്രാവശ്യവും ഓര്‍മ്മകളെ ശല്യപ്പെടുത്താന്‍, ചിന്തകള്‍ക്ക് വിഘാതമുണ്ടാക്കാന്‍ ആരെങ്കിലും ഇത് വഴി പോകും.. പോകുമ്പോഴുള്ള സംസാരശകലങ്ങളില്‍ കുടുങ്ങി എന്റെ ഓര്‍മ്മകളും മഴത്തുള്ളികള്‍ പോലെ ചിതറിപ്പോകും.. കുറച്ചു ദിവസമായി മനസ്സ് ശാന്തമോ, അശാന്തമോ എന്നറിയാതെ പിടിതരാതിരിക്കുവാരുന്നു.. പ്രിയപ്പെട്ട ആരുടെയോ വിളിക്കായ് കാതോര്‍ത്ത നിമിഷങ്ങള്‍, വിളിക്കാന്‍ തരമില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും വെറുതെ..
ചെറിയൊരു നോവുണ്ടായിരുന്നു.. എവിടെയൊക്കെയോ ഉള്ള ആരെയൊക്കെയോ വേദനിപ്പിച്ചോ എന്ന ചിന്ത.. മനസ്സില്‍ ഒരു നെരിപ്പോടായി നീറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. എന്തായിരുന്നു തെറ്റ്.. ആലോചിച്ചു.. പേരറിയാതെ, നാടറിയാതെ അറിയുമ്പോള്‍, പറയുമ്പോള്‍ ഒരു തെറ്റ് ഞാന്‍ ചെയ്യുന്നോ എന്നൊരു സംശയം എപ്പോഴുമുണ്ടായിരുന്നു.. ഒടുവില്‍ വേണ്ട ഇനിയും വേദനിപ്പിക്കാതെ എന്റെ ലോകം, നോവും നൊമ്പരവും ഏറുമ്പോള്‍ എനിക്ക് കൂട്ടായ എന്റെ പ്രിയ താളുകളുടെ ലോകം, മാത്രം മതിയെന്ന് കരുതി യാത്ര പറഞ്ഞു.. യാത്ര പറയാതെ പോകാന്‍ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല.. എപ്പോഴൊക്കെയോ കൂടെയുണ്ടായവര്‍, ചിന്തകളില്‍ ചില നാളങ്ങള്‍ തെളിച്ചവര്‍.. എന്തിന്റെ പേരിലായാലും യാത്ര പറയാതെ എങ്ങനെ പോകും... മനസ്സില്‍, ഹൃദയത്തില്‍ ഒരു സ്ഥാനം അവര്‍ക്കും നല്കിപ്പോയതല്ലേ.. ഇതിലും വലിയ വേര്‍പാടിനെ കണ്മുന്നില്‍ കണ്ടനാള്‍ ഓര്‍ത്തുപോയ്.. അന്ന് പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ അവസാന നിമിഷം വരെ അരികില്‍ വേണം.. എനിക്ക് നേരെ നില്‍ക്കാന്‍, ഒന്ന് തലകുനിക്കാന്‍, ഒന്ന് കൈയുയര്‍ത്താന്‍ നീ എന്റെ അരികില്‍ വേണം.. സ്വന്തം വേദനയെന്നറിഞ്ഞിട്ടും അന്നും സമ്മതിച്ചതല്ലേ.. എനിക്ക് വലുത് എന്നും നിന്റെ ചുണ്ടിലെ പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു. അന്ന് സ്നേഹിച്ച നിന്റെ, ഇന്ന്  സ്നേഹിക്കുന്ന ആരുടെയൊക്കെയോ മനസ്സില്‍ നേരിയ ഒരു വേദന പോലും നല്‍കാന്‍ കഴിയാതെ നിസ്സഹായനായ് പോയതാണ്.. നന്മയോ, ശാപമോ..? എനിക്കറിയില്ല..
നിന്റെ വേദനകളെ എനിക്ക് മാത്രം കേള്‍ക്കാന്‍ പാകത്തില്‍ ഒരല്പം ഉറക്കെ നീ പറഞ്ഞോ... ഇവിടിരുന്നു ഞാന്‍ കേള്‍ക്കാം.. ഞാന്‍ കേള്‍ക്കും.. എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് ഞാനും നിന്നോട് പറയാം എന്റെ ലോകത്തില്‍.. എന്റെതെന്നും നിന്റെതെന്നും രണ്ടു ലോകങ്ങളെ തീര്‍ക്കേണ്ടി വന്നത് കാലത്തിന്റെ അനിവാര്യത.. ആ രണ്ടു ലോകങ്ങളില്‍ എന്തെല്ലാം നമ്മള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.. ആരുമറിയാതെ.. ആരെയുമറിയിക്കാതെ..
നമ്മള്‍ പറഞ്ഞ നിബന്ധനകള്‍ ഇന്നെനിക്ക് തെറ്റിക്കേണ്ടി വന്നു, നീയറിഞ്ഞോ.. പറയാതെ തന്നെ അറിയുന്ന നിന്നോട് ഞാനെന്ത് പറയാന്‍.. കണ്ടിരുന്നില്ലേ നീ.. അനുവാദം ചോദിക്കാന്‍ പലപ്പോഴും കരുതിയതായിരുന്നു.. പക്ഷെ വയ്യായിരുന്നു.. ഒടുവില്‍ വൈകിയ വേളയില്‍ അനുവാദമില്ലാതെ ഞാന്‍.... ക്ഷമ ചോദിക്കില്ല ഞാന്‍ നിന്നോട്.. എന്നെ പഠിപ്പിച്ചത് നീയല്ലേ.. ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടും, പഠിപ്പിച്ചിട്ടും ആരൊക്കെയോ അത് തെറ്റിക്കുന്നത് നീയറിയുന്നില്ലേ... എന്റെ മനസ്സേറെ നൊന്തപ്പോഴല്ലേ നീ പറഞ്ഞത് എനിക്ക് തെറ്റിക്കേണ്ടി വന്നത്.. സാരല്ലാല്ലേ.. ഞാന്‍ വേദനിപ്പിച്ചാല്‍ നിനക്ക് നോവില്ലാലോ.. നിന്നോടാണെങ്കില്‍ എനിക്ക് ചോദിക്കാതെ എന്തും ചെയ്യാമെന്ന വിശ്വാസം കൂട്ടുണ്ടായിരുന്നു..
ഇപ്പൊ നിനക്കറിയോ, എനിക്കറിയാം നിനക്കറിയാമെന്നു, മനസ്സിലെ കുറ്റബോധം ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു.. എന്നും നീ പറയാറില്ലേ മനസ്സാക്ഷിയെ വഞ്ചിക്കരുത് എന്ന്.. ആ വേദന മാറിയപ്പോ മനസ്സ് ഏറെ ശാന്തം... നിന്റെ ചിരി കണ്ടത് പോലെ..
ദൂരെയൊരു ഇളം കാറ്റ് വീശുന്നത് നീയറിയുന്നുണ്ടോ.. ആ കാറ്റ് മന്ത്രിക്കുന്നത് നീ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടോ.. നീലവാനില്‍ വിരിയുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പുഞ്ചിരി നീ കാണുന്നുണ്ടോ.. ആ പുഞ്ചിരിയില്‍ മേഘങ്ങള്‍ വഴിമാറി പോകുന്നത് നീ അറിയുന്നുണ്ടോ.. നിലാവ് പൊഴിയുന്നുണ്ട്‌ എന്റെ മനസ്സില്‍; നീ പറയണ പോലെ.. കൂടെ നീയില്ലെങ്കിലും, കൂട്ടിനു നിന്റെ ഓര്‍മ്മകളില്ലെങ്കിലും ജീവിതം സുന്ദരമെന്നാരോ പറഞ്ഞു; കേട്ടോ നീയത്.. ജീവിതം സുന്ദരമാക്കട്ടേ ഞാന്‍...? വേണ്ടല്ലേ..? വേണമെന്നോ...?!
പറഞ്ഞോട്ടെ ഒന്ന് കൂടി നിന്നോട് നീ ശരി എന്ന് പറഞ്ഞ നിമിഷത്തെ ഞാന്‍ ശരിക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.. അന്നെനിക്ക് നിന്നോടുള്ള പ്രണയം പോലെ... ഇന്നെനിക്ക് നിന്നോടുള്ള സൗഹൃദം പോലെ തന്നെ..

Wednesday, November 7, 2012

സ്ത്രീ ശബ്ദത്തില്‍ കേട്ടത്:

കഥയുറങ്ങുന്നൊരു വീട്..എന്‍റെ-
കവിതകള്‍ തളിരിട്ട വീട്...  (2)
എന്നനുരാഗം പിറന്ന വീട്
സ്നേഹിതനവനുടെ കളിവീട്   (2)
                                                                          (കഥയുറങ്ങുന്നൊരു...)

സ്നേഹസുഗന്ധം പരന്ന വീട്.. എന്നും-
ശാന്തി ഗീതം കേട്ടുണര്‍ന്ന വീട് (2)
മോഹസുമങ്ങള്‍ വിടര്‍ന്ന വീട്..
സ്നേഹിതന്‍ അവനുടെ പ്രിയ വീട്  (..2)
സ്നേഹിതനവനുടെ ഇഷ്ട വീട്..
                                                                          (കഥയുറങ്ങുന്നൊരു...)
കനവുകള്‍ പൂവിട്ട വീട്.. നിത്യ-
സ്മരണകള്‍ തെളിയുന്ന വീട്  (2)
രാഗവര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ വീട്..
സ്നേഹിതന്‍ അവനുടെ സ്വപ്നവീട്..  (2)
സ്നേഹിതനവനുടെ ഇഷ്ട വീട്..
                                                                          (കഥയുറങ്ങുന്നൊരു...)
************************************************************


പുരുഷശബ്ദത്തില്‍ കേട്ടത്..

കഥയുറങ്ങുന്നൊരു വീട്..എന്‍റെ-
കവിതകള്‍ തളിരിട്ട വീട്...  (2)
എന്നനുരാഗം പിറന്ന വീട്
കണ്മണിയവളുടെ കളിവീട്   (2)
                                                                          (കഥയുറങ്ങുന്നൊരു...)
സ്നേഹസുഗന്ധം പരന്ന വീട്.. എന്നും-
ശാന്തിഗീതം കേട്ടുണര്‍ന്ന വീട് (2)
മോഹസുമങ്ങള്‍ വിടര്‍ന്ന വീട്..
കണ്മണി  അവളുടെ പ്രിയ വീട്  (..2)
കണ്മണിയാളുടെ ഇഷ്ട വീട്..
                                                                          (കഥയുറങ്ങുന്നൊരു...)
കനവുകള്‍ പൂവിട്ട വീട്.. നിത്യ-
സ്മരണകള്‍ തെളിയുന്ന വീട്  (2)
രാഗവര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞ വീട്..
കണ്മണി അവളുടെ സ്വപ്നവീട്..  (2)
കണ്മണിയാളുടെ ഇഷ്ട വീട്..
                                                                          (കഥയുറങ്ങുന്നൊരു...)

************************************************************

പാടിയത്:
സ്ത്രീശബ്ദം: സംഗീത സജിത്ത്
പുരുഷശബ്ദം: ജയചന്ദ്രന്‍

************************************************************

Sunday, November 4, 2012

THE LAST ONE

Today, at this very moment, I think about all my dear friends which I got right here in this blog. Some will just visited and gone and some others will always keep in touch, and still stays in my heart.  Really I felt happy during all these days and moments I shared here, also really felt sad and sorry if any words in my post or reply comments hurts anyone. I started this blog when I felt I am alone and my loneliness cause the sorrow of my dear ones, and as always when I feel such feeling usually I do writing in my favourite diary, my only dearest friend in my life. My loneliness never makes me sad, because I like it and I deserve it.

Dear friends I think it is the time to go… otherwise I will cause to hurt some more minds.

I am really thankful to all who shared at least a single moment here....
       
                                                                                                   


                                                                                                           With love




ലിസ്റ്റില്‍ ഉള്ളവര്‍ക്കും,  വിട്ടുപോയവര്‍ക്കും...


ഏവര്‍ക്കും  നന്ദി....


GOOD BYE

ഇനിയില്ല ഞാന്‍ നിനക്കായി...

രാഗാര്‍ദ്രമായി നീ പാടും പാട്ടിന്നീണം തേടീ ഞാന്‍
അകലുന്നൊരോര്‍മ്മയുമായി അലയുന്നു.. ഈ ഭൂവില്‍..

നിലാവിന്‍റെ തീരങ്ങള്‍ നിനക്കായി നല്‍കാം ഞാന്‍..
ഓര്‍മ്മകള്‍ സ്വന്തമായി എനിക്ക് നീ നല്കീല്ലേ..

നിലാപ്പക്ഷി പാടും പാട്ടില്‍ നിന്നെ തിരയുമ്പോള്‍..
ഇന്നെന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ നിറം മാഞ്ഞു മാഞ്ഞേ പോയി...

മറക്കുന്നു ഞാനാ നാളിന്‍ മധുരിക്കും സ്മരണകള്‍
വെറുതേ മനസ്സിനെ നോവിക്കുമെന്നോര്‍മ്മകള്‍

ഇടറുന്ന പാദവുമായി, തുടിക്കുന്ന നെഞ്ചുമായി..
പിന്തിരിഞ്ഞിങ്ങു ഞാന്‍ പോവുന്ന വേളയില്‍..

ഒരു വാക്കും മിണ്ടല്ലേ നീ, ഒരു നോക്ക് നോക്കല്ലേ..
പ്രാണനെന്നില്‍ നിന്നും പിടിച്ചങ്ങു വാങ്ങീടല്ലേ..

ഇനിയെന്‍റെ ദുഃഖങ്ങള്‍ ഞാന്‍ രാവിന്നു നല്‍കട്ടെ
ഇനിയെന്‍റെ വേദനകള്‍ കടലിന്നു പകരട്ടെ...

നിറമിഴിയുമായി നീ ഇനിയും വന്നീടല്ലേ.. പെണ്ണെ
സാന്ത്വനം നല്‍കുവാന്‍ എനിക്കിനി കഴിയില്ല..




എന്‍റെ ഹൃദയത്തിന്‍റെ അവസാന മിടിപ്പ് വരെ പാടുന്നത് നിന്‍റെ പേരല്ലേ..

അവസാന നിമിഷങ്ങളിലേക്കായി

ഇനിയുമുണ്ടേറെ നേരം കാത്തിരിക്കാന്‍ സഖീ
ഈ വഴിയോരസന്ധ്യയില്‍ ഇരുള്‍ വീഴും മുന്നേ
നിലാവ് നിന്‍ നെറ്റിയില്‍ തൊടുന്നതിന്‍ മുന്നേ
താരകള്‍ നിന്നെയുമ്മ വയ്ക്കും മുന്നേ
കാത്തിരിപ്പൂ ഞാനീ വഴിയോരസന്ധ്യയിലേകനായി
വെയിലേറ്റു വാടാതെ, മഴയേറ്റു തളരാതെ..
നിഴല്‍ മാഞ്ഞ വീഥികളില്‍ നിന്നോര്‍മ്മകള്‍
ഒരു പാദസരക്കിലുക്കം പോലെ അകന്നു പോവുമ്പോള്‍
നിഴല്‍ക്കുത്തേറ്റ് പിടഞ്ഞൊരു ഹൃദയം കാണാതെ നീ

Friday, November 2, 2012

കണ്ണെത്താ ദൂരെ മറയരുതേ..
നീ... കണ്ണീരായി എന്നില്‍ നിറയരുതേ..
എന്‍റെ കനവിന്‍റെ കണ്ണാടിയില്‍
നിന്‍ രൂപമല്ലേ... നീ മാത്രമല്ലേ..
പറയാതെന്‍റെ മനസ്സ് പോലും നല്‍കിയിട്ടും
എന്നോടിഷ്ടം കൂടാതെന്തേ പിണങ്ങുന്നു നീ
                                                                                       (കണ്ണെത്താ ദൂരെ..)
പുലര്‍മഞ്ഞു പൊഴിയുമ്പോള്‍
നിന്നേ കിനാവുകണ്ട് മടിയോടെ
മയങ്ങുവാനെന്തു സുഖം
പകല്‍ മാഞ്ഞു പോകുമ്പോള്‍
നിന്നേയുമോര്‍ത്തെന്നും
തനിയേയിരിക്കുവാനെന്തു രസം
നിന്നോടിണങ്ങുന്നോരിളം കാറ്റിന്നീണങ്ങള്‍
കാതോര്‍ത്തു കേള്‍ക്കുവാന്‍ ദാഹം..
എന്നോടൊന്നും മിണ്ടാതെന്തേ അകലുന്നു നീ..
                                                                                       (കണ്ണെത്താ ദൂരെ..)
ഞാനാദ്യമായി നിന്നെ കണ്ടൊരാ വഴിയില്‍
മഴനനഞ്ഞലയുവാന്‍ എന്തൊരിഷ്ടം
ആ മഴത്തുള്ളിതന്‍ അനുരാഗപുഷ്പങ്ങള്‍
എണ്ണാതെ എണ്ണുവാന്‍ എന്തെളുപ്പം
നീയറിയാതെ നിന്‍ ആത്മാവിന്നണിവാതില്‍
പതിയെ തുറക്കുവാന്‍ മോഹം
എന്നോടൊന്നും മിണ്ടാതെന്തേ ഒളിക്കുന്നു നീ,,
                                                                                       (കണ്ണെത്താ ദൂരെ..)


*****************************************************************************
രചന: ജോഫി തരകന്‍
സംഗീതം: നടേശ് ശങ്കര്‍
ഗായകര്‍: രാധികാ തിലക് / വിശ്വനാഥ്
*****************************************************************************