പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍ക്ക്...
വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ മങ്ങിപ്പോയപ്പോഴും ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തിയവള്‍ക്ക്...
നിറക്കൂട്ടുകള്‍ ജീവിതത്തില്‍ നിറച്ചവള്‍ക്ക്....
അക്ഷരങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ആത്മാവിനെ സ്പര്‍ശിച്ചവള്‍ക്ക്....
സ്നേഹത്തിന്റെ വിവിധഭാവങ്ങളില്‍ തളച്ചിട്ടവള്‍ക്ക്...
ഇങ്ങകലെ നിന്നും നിനക്കായ് മാത്രം എഴുതുവാനായി ഈ രാവിനെ ഞാന്‍ കടംകൊള്ളട്ടെ....
ഇഷ്ടഗാനങ്ങളുടെ കേള്‍വിക്ക് നടുവില്‍..
ഓര്‍മ്മകളുടെ തിരയിളക്കത്തില്‍..., നിനക്കായ്...
ഒരു ഭ്രാന്തന്‍ ജല്‍പ്പനമെന്ന പോലെ നീയിത് കേള്‍ക്കുമെന്ന വിശ്വാസത്തില്‍...
എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിനെ എന്ത് പേരിട്ടു വിളിക്കണം എന്നറിയാതെ....
പ്രണയം അല്ലെന്ന തീര്‍ച്ചയില്‍.......
നിന്റെ ചിരിയൊച്ചയില്‍ നിറഞ്ഞു പോവുന്ന മനസ്സ്....
നിന്റെ വാക്കുകളില്‍ നിറയുന്ന എന്റെ കാതുകള്‍...
നീ നിറയുന്ന നിമിഷങ്ങളില്‍ ധന്യമാവുന്ന ഹൃദയം...
എന്നിട്ടും...
ഒരിക്കലുമൊരിക്കലും സ്നേഹിക്കാന്‍ അറിയാത്തൊരാളാണ്‌ ഞാന്‍...
അല്ലെങ്കിലതിനെയിങ്ങനെ തിരുത്തിയെഴുതട്ടെ...
സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ അറിയാത്തൊരാളെന്നു...
പ്രകടനം മാത്രമായി പോവുമോ എന്ന പേടികൊണ്ടാവണമത്....
എനിക്ക് സ്നേഹമെന്നാല്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞു നിന്നെ അറിയിച്ചു അതിന്‍റെ തീവ്രത തീര്‍ക്കേണ്ട ഒന്നല്ല..
എനിക്കത് എന്റെ മനസ്സില്‍ അത്രയും കരുതലോടെ സൂക്ഷിക്കേണ്ട ഒന്നാണ്..
കാലങ്ങളോളം... കടലാഴങ്ങളോളം... നീയറിയാതെ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതാണ് എന്റെ ആനന്ദം...
ഇതിനിടയില്‍ പലപ്പോഴും നിന്നെ നോവിച്ചിട്ടുണ്ടാവാം... വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാവാം... നീയെന്നെയും!
അതൊന്നും ഇഷ്ടം കുറയാനോ പറഞ്ഞറിയിക്കാനോ ഉള്ള കാരണങ്ങള്‍ അല്ല...
ഇതിനിടയില്‍ പലപ്പോഴും ഞാന്‍ നിന്നെ മറവിയിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടെന്നു വരാം..
എന്നാലതൊന്നും നിന്നോട് സ്നേഹമില്ലാതിരുന്നിട്ടല്ല...
ഇതിനിടയില്‍ പലപ്പോഴും നിന്നെ ദൂരെ ദൂരേക്ക് അകറ്റിയെന്നും വരാം...
എന്നാലതൊന്നും നിന്നോടുള്ള സ്നേഹഭംഗത്തിനു കാരണമാകുന്നുമില്ല...
എത്ര തന്നെ നീയെന്നെ മറന്നാലും എന്നില്‍ നിന്നകന്നാലുംഎത്ര തന്നെ ഞാനകന്നാലും...
തനിച്ചാകലുകളില്‍ സ്വസ്ഥത തിരഞ്ഞാലും..
നീയുള്ളിലുണ്ടെന്ന വിശ്വാസത്തിലാണത്.....
ഇലയനക്കങ്ങള്‍ക്ക് കാറ്റ് കൂട്ടുണ്ടെന്ന പോലെ....
ജലം തേടിപ്പോകുന്ന വേരുകളെ പോലെ നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നിലാഴങ്ങളില്‍....
അതിനാല്‍ എത്രയൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടെന്നു ഞാന്‍ കരുതിയാല്‍ പോലും....
എന്നിലതൊന്നും നഷ്ടങ്ങള്‍ ആവുന്നില്ലെന്ന ഉറപ്പുണ്ട്...
അതിനാല്‍ എത്ര തന്നെ വ്യഥയുടെ മുള്‍പ്പടര്‍പ്പില്‍ കുരുങ്ങിയാലും..
എന്നിലതൊക്കെ മുല്ലവള്ളിയുടെ നറുഗന്ധം നല്‍കുമെന്നറിവില്‍....
എനിക്കൊരിക്കലും നിന്നെയോര്‍ത്ത് കണ്ണുനീര്‍ പൊഴിക്കേണ്ടി വരില്ലാ...
അതിപ്പോള്‍ വേര്‍പാടിലായാല്‍ പോലും.....
നിനക്കുമങ്ങനെയായിരിക്കട്ടെയെന്നോര്‍ക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല....
ഒരിക്കലുമൊരിക്കലും മനസ്സില്‍ നീയെന്നെ കൊണ്ട് നടക്കരുതെന്നയാഗ്രഹം അദമ്യമായിരിക്കേ...
ഒരോര്‍മ്മഭാരം കൊണ്ടൊരിക്കല്‍ പോലും നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കാന്‍ വയ്യെന്നിരിക്കേ....
സ്നേഹിക്കാതിരിക്കുക...
സ്നേഹത്തിന്റെ നോവുകളില്‍ പോലും നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയുന്നത് കാണാന്‍ വയ്യെന്നിരിക്കേ....
സ്നേഹിക്കാതിരിക്കുക.......
നന്നായിട്ടുണ്ട് വരികള്‍
ReplyDeleteആശംസകള്‍
നന്ദി തങ്കപ്പന്‍ ചേട്ടാ, ശുഭരാത്രി..
Deleteഇങ്ങനെയും സ്നേഹം ഉണ്ടോ..????
ReplyDeleteഇങ്ങനേയും....
Delete