നിത്യഹരിത

എന്നോളം ആഴ്ന്നിറങ്ങിപ്പോയ നിന്റെ നിശ്ശബ്ദമാം വാക്കുകളെ

ഇനിയൊരു കൈകോര്‍ക്കലുകള്‍ ഇല്ലാത്തവിധം..

ഇനിയൊരു കൂടിച്ചേരലുകള്‍ ഇല്ലാത്തവിധം ഞാന്‍/നീ വേര്‍പെടുത്തുന്നു

പ്രണയവും സ്നേഹവും ഇഷ്ടവും മനസ്സില്‍ നിന്നും കുടിയിറക്കപ്പെടുന്നു..

കടന്നു വരാനാവാത്ത വിധം നിനക്കുള്ള വഴികള്‍ അടച്ചിടുന്നു..

നീ അറിയാതെ പോയി.. വൈകിയെത്തുന്നതെന്തും, 

സ്നേഹമായാല്‍ പോലും, ഉപേക്ഷിച്ചേ ശീലമുള്ളൂ..

നിന്റെ അഹങ്കാരം, നിന്റെ ദുരഭിമാനം എന്നെന്ത് വേണമെങ്കിലും

വിശേഷിപ്പിക്കാനുള്ള അധികാരവും അവകാശവും ഇപ്പോഴും നിന്നില്‍ ബാക്കി നിര്‍ത്തുന്നു..

പതിയെ അതും ഇല്ലാതായേക്കാം...

ഹൃദയം മുറിച്ചൂറ്റി രക്തം വാര്‍ന്നൊഴുകുന്ന സ്നേഹവും, പ്രണയവുമിനിയെനിക്ക് വേണ്ട..

ഈ രാവില്‍, നിശ്ശബ്ദമായ ഈ രാവില്‍ മനസ്സില്‍ നടക്കുന്ന യുദ്ധങ്ങള്‍ക്കൊടുവില്‍

പലതും നാമാവശേഷമായേക്കാം.. പലതും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടേക്കാം.. 

മറുപടികള്‍ ഇല്ലാത്ത വിധം ഞാന്‍ നിശ്ശബ്ദനായേക്കാം...

പറയുവാനുള്ള അവസാന അവസരം പോലും നിനക്ക് നിഷേധിക്കപ്പെട്ടേക്കാം..

ഞാനത്രമേല്‍ സ്വാര്‍ത്ഥനാവുകയാണ്...

കാര്യകാരണങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ.. വാദങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കാതെ.. 

കുറ്റസമ്മതമോ പ്രായശ്ചിത്തമോ കണക്കിലെടുക്കാതെ വിധിയെഴുതിയേക്കാം..

ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോഴും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുമ്പോഴും ഒരേ നോവെന്നറിയുമ്പോഴും ഉപേക്ഷിക്കാതെ വയ്യെന്ന് ഇന്നുകള്‍...