നിത്യഹരിത

നാളുകളായിരിക്കുന്നു നിനക്കെഴുതിയിട്ട്.. സ്വപ്നങ്ങളുടെ, സങ്കല്‍പ്പങ്ങളുടെ, കാല്‍പനികതയുടെ ലോകത്ത് നിന്ന് തിരിച്ചു പോന്നതില്‍ പിന്നൊരിക്കലും എഴുതാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.. ഇന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചു നടക്കുകയാണ്.. ഈ വഴികളെന്തേ ഇങ്ങനെ..? ആശ്ചര്യപ്പെടാറുണ്ട് ചിലപ്പോഴൊക്കെ.. ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോള്‍ കണ്ടവരെയെല്ലാം തിരിച്ചു പോകുമ്പോള്‍ കാണുന്നില്ല.. എങ്കിലും അന്ന് നമ്മള്‍ ഒന്നിച്ചിരുന്ന ആ വലിയ മാവ്.. അതിപ്പോഴും അവിടെയുണ്ട്.. ഇലകളൊക്കെ കൊഴിഞ്ഞു പ്രായമേറെ ആയിരിക്കുന്നു.. നിനക്കിനി തരാന്‍ തണല്‍ ബാക്കിയില്ല തടി മാത്രം ഉണ്ട് എന്നെന്റെ കാതില്‍ പറഞ്ഞു... ചുവട്ടിലിരുന്നു ഞാന്‍ കേട്ട നെഞ്ചിടിപ്പെല്ലാം പറയുന്നത് നിന്നെ കുറിച്ചായിരുന്നു.. ഒരു പാട് ചോദിച്ചു.. ഉത്തരങ്ങള്‍ പറയാനറിയാതെ ചോദ്യങ്ങള്‍ മാത്രം കേട്ട് ഞാനും.. ഒരു ചില്ല താഴ്ന്നു വന്നെന്നെ പുണര്‍ന്നു... ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും എല്ലാം അറിഞ്ഞ പോലെ.. അവസാന തളിരിലയും എനിക്കായി പൊഴിച്ചു... തളര്‍ച്ച മാറി വിട പറഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ ഇനിയൊരിക്കല്‍ നമ്മള്‍ കാണില്ല എന്ന് ആരോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. തീരാത്തത്ര വഴികള്‍ നമ്മള്‍ നടന്നിരുന്നു.. അന്നതറിഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ.. പക്ഷേ ഇന്ന് തളര്‍ന്നു പോകുന്നു ഓരോ ചുവടിലും.. അന്ന് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു നിനക്ക് വേണ്ടി ഏതൊരു ലോകവും കീഴടക്കാമെന്നു.. എന്നാല്‍ ഇന്ന് ഒരുറപ്പും ഇല്ല.. നിന്നരികില്‍ എത്തുമോ എന്ന് പോലും... 

ഒരു മഴ പൊഴിയുന്നുണ്ട്‌ വഴിയില്‍.. പതിയെ ജലമുയരുന്നുണ്ട്.. നീന്താന്‍ അറിയാത്ത ഞാന്‍ നടക്കുകയാണ്... നിന്നെ ഓര്‍ക്കുകയാണ്.. നിര്‍ബന്ധമുണ്ട്.. അവസാനശ്വാസത്തിലും നിന്റെ പേരെഴുതി വച്ചു വേണം യാത്ര പറയാന്‍.. യാത്ര..! എനിക്കെന്നും യാത്ര തന്നെയായിരുന്നു... ഓരോ നിമിഷവും, ഓരോ നിമിഷവും... ഒത്തു ചേരലുകളില്‍ നിന്ന്.. സന്തോഷങ്ങളില്‍ നിന്ന്.. കൂട്ടായ്മകളില്‍ നിന്ന്... തീര്‍ത്തും തനിച്ചാകലിന്റെ, ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ ലോകത്തേക്കുള്ള യാത്ര... ഒരിക്കലും നീ കരുതരുത്.. ഞാന്‍ തനിച്ചാണ് എന്ന്.. നിന്റെ അറിവില്‍ ഞാനൊരിക്കലും തനിച്ചല്ല... എങ്ങനെയാണ് ഞാന്‍ തനിച്ചാവുക... നീ ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിറയുവോളം കാലം ഞാന്‍ തനിച്ചല്ല തന്നെ.. നീ വിഷമിക്കരുത്... ഒരു വേള നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ് ഞാനൊന്നുമല്ല എന്ന ബോധം വീണ്ടും ഉരുവാകുന്നത്.. അതിനാല്‍, അതിനാലെങ്കിലും നീ നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയ്ക്കാതിരിക്കുക... ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വെറുതെയെങ്കിലും അണിയുക...

ഇന്നത്തെ രാവില്‍.. എനിക്ക് കൂട്ടിനു നിലാവുണ്ട്.. നിലാവിനെ നിനക്കും ഏറെ പ്രിയമാണെന്ന് എനിക്കറിയാം.. നിലാവ് പോലെയാവുക... അന്ധകാരത്തില്‍ നീ വെളിച്ചമാവുക... ഞാന്‍ പോവുകയാണ്.. നിന്നിലേക്കുള്ള വഴികളിലൂടെ... എന്നാല്‍ നിന്നിലേക്കല്ലാതെ... നിന്നെ കടന്നു പോകുമ്പോഴും ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് പോലും എന്നെ നീ വിളിക്കരുത്.. നീയെന്നെ കണ്ടില്ലെന്ന തെറ്റായ ധാരണ നീയെനിക്ക് നല്‍കണം..