Wednesday, February 20, 2013

FB - 49

നിലാവും നീലരാവും കാത്തിരിക്കുന്നു....
രാപ്പാടികള്‍ പാടാതായിരിക്കുന്നു...
സന്ധ്യയ്ക്ക് നിറം മങ്ങി തുടങ്ങുന്നു...
രാവിനു കറുപ്പും...
ഉദയം ഏറെ അകലെ..
സൂര്യന് പകരം ഉദിക്കാന്‍ മറ്റൊന്നില്ലാതെ..
ആവര്ത്തനം തന്നെ ഓരോ ഉദയവും...
അസ്തമിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം....
എങ്കിലും...
ഓരോ രാവിലും എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങള്‍...
ഓരോരോ കഥകള്‍ പറയാന്‍...
കഥകള്ക്ക് ഒടുവില്‍ ഞാനുറങ്ങി ഉണരുമ്പോള്‍
എവിടെയോ മായുന്ന നക്ഷത്രങ്ങള്‍...
അടുത്ത രാവില്‍ വേറൊരു താരം..
ഓരോ നക്ഷത്രങ്ങള്ക്കും ഓരോ രാവില്‍ ശുഭരാത്രി നേര്ന്നു് കൊണ്ട്....
യാത്ര തുടങ്ങുന്നു...
പിന്തിരിഞ്ഞൊരു നോട്ടത്തിനായ് പോലും ആരും വിളിക്കരുത് എന്നോതി...
കേള്ക്കാതിരിക്കാന്‍.. ഞാനെന്‍ കാതുകള്‍ എന്നേ കൊട്ടിയടച്ചു
അക്ഷരങ്ങളുടെ വില ഇനിയും കളയാന്‍ വയ്യ...

No comments:

Post a Comment