മൗനസാഗരസീമയില്‍ നീ വരച്ച മായാചിത്രങ്ങള്‍ക്ക് നടുവില്‍ അളവറ്റ സ്നേഹത്തിന്‍റെ നോവുകള്‍ നല്‍കിയ വിരഹസന്തോഷങ്ങള്‍ ഇന്നെന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളെ കാര്‍ന്നു തിന്നുമ്പോള്‍ ഓരോ പകലിരവിലും കൊഴിയുന്ന നിമിഷങ്ങളെ അലകള്‍ക്ക് നല്‍കി കാറ്റിനോട് കിന്നാരം പറയുന്ന നിന്‍റെ വാചാലമാം മൗനത്തിനും നിഗൂഡമാം വാക്കുകള്‍ക്കുമപ്പുറം നീയെന്ന സത്യവും സ്നേഹമെന്ന മിഥ്യയും എന്നെ ഞാനാക്കി മാറ്റുന്ന നിമിഷങ്ങളും എവിടെയോ മറയുന്ന കിനാവുകളും ആര്‍ക്ക് സ്വന്തമാകണം ആരെ സ്വന്തമാക്കണം എന്നറിയാതെ തനിയെ നടക്കുന്ന വീഥികളും മഴ പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മാനം പോലെ തെളിഞ്ഞ മനസ്സും ഉള്ളിലെ നോവും ചുണ്ടിലെ ചിരിയും എനിക്കായി നല്‍കിയകലേയ്ക്ക് മറഞ്ഞ നീയാം നിലാവും ഒരു നേര്‍ത്ത തേങ്ങലായി എന്നിലേക്കെത്തുന്ന പാതിരാപൂവിന്‍റെ ഹൃദയനൊമ്പരവും ഒരു മഴപ്പെയ്ത്തു പോലെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിറയുമ്പോള്‍ ഇപ്പോഴും ഞാനറിയുന്നു എനിക്ക് നിന്നെ സ്നേഹിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല, ഓര്‍ക്കാതിരിക്കാനാവില്ല....! നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്ത് മുഴുവന്‍ സ്നേഹത്തോടെയും, എല്ലാ കരുതലോടെയും നിന്‍റെ നിറുകയില്‍ ചുംബിച്ചു യാത്ര പറയണം, ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടുകള്‍ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുന്നതിനു മുന്നേ... ശ്വാസഗതികളുടെ താളം തെറ്റുന്നതിന് മുന്നേ എനിക്ക് നിന്നോടായി മാത്രം യാത്ര പറയണം.... നിന്നോട് മാത്രം.....
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ ഓര്മ്മയ്ക്കായി.....
ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടുകള്‍ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി വീര്‍പ്പുമുട്ടിക്കുന്നതിനു മുന്നേ... ശ്വാസഗതികളുടെ താളം തെറ്റുന്നതിന് മുന്നേ എനിക്ക് നിന്നോടായി മാത്രം യാത്ര പറയണം.... നിന്നോട് മാത്രം.....
ReplyDeleteഎന്നില്‍ നീയും നിന്നില്‍ ഞാനും ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിടത്തോളം കാലം മനസ്സ് പിടയും, നിന്നേ കുറിച്ചോര്‍ത്ത്.... നീ നല്‍കിയ നിമിഷങ്ങളെ കുറിച്ചോര്‍ത്ത്.... നിനക്ക് നല്‍കിയ നിമിഷങ്ങളെ കുറിച്ചോര്‍ത്ത്.... എങ്കിലും പറയണം... ഒരു യാത്രാമൊഴി...
Delete