ഇനി സന്യാസം..!

ഒരു ജന്മത്തിന്റെ ബാക്കി പത്രം പോലെ നീ ഇന്നുമെന്റെ ഓര്‍മ്മയില്‍, സ്വപ്നങ്ങളില്‍, മറക്കാനാവാതെ... ഏറെ നാളുകള്‍ക്കൊടുവില്‍ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നിന്റെ സ്വരം കേട്ടപ്പോള്‍, നിന്റെ മനസ്സ് അറിഞ്ഞപ്പോള്‍, നീയെന്റെ മനസ്സറിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇന്നൊരു മഴപെയ്തു മനസ്സില്‍ വെറുതെ.. എങ്ങിനെ നീയറിഞ്ഞു എന്ന് ചോദിക്കുന്നില്ല, എന്നും നീ എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയിട്ടെയുള്ളൂ.. എന്റെ മനസ്സൊന്നു തേങ്ങുമ്പോള്‍ നീയതറിയും..! എങ്ങനെ എന്നത് എനിക്കും നിനക്കും ഇന്നും എന്നും അജ്ഞാതം! എടുക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നോര്‍ത്ത നിമിഷങ്ങള്‍.. എടുക്കാമെന്ന് തീരുമാനിച്ചത് പറയാന്‍ ഏറെയുണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട്.. പറയുന്നതിന് മുന്നേ പറയാനൊരുങ്ങിയത് നീ ചോദിച്ചതില്‍ അത്ഭുതം.. നീ പറഞ്ഞപോലെ, അന്ന് പറഞ്ഞത് പോലെ ഇന്ന് ഞാന്‍... ശരിയാണ് ചിന്തകള്‍ സമാന്തരമല്ലെങ്കില്‍ ഒരിക്കലും ഒരുമിക്കരുത്.. എന്നിട്ടും ഒഴുക്കിനെതിരെ നീന്തി ശീലിച്ചത് കൊണ്ട് ആ വഴി തന്നെ.. ചിന്തകള്‍ സമാന്തരമല്ലെങ്കില്‍ ഒരുമിക്കരുത് എന്ന് നീ വീണ്ടും പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഇന്നും ഞാനോര്‍ത്തു, എന്നിട്ടുമെന്തേ നമ്മള്‍ രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളില്‍..! സമാനതകള്‍ക്കുമപ്പുറം പലതുമുണ്ട്.... ഒന്നിക്കാന്‍, ഒരുമിക്കാന്‍, ഒന്നായോഴുകാന്‍..

ജന്മങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം നീ എന്റേതെന്നു കാലം..നിനക്കറിയാമോ നീയകന്ന ഓരോ നിമിഷവും ഉള്ളിലെ തേങ്ങല്‍.. നോവ്‌, നൊമ്പരം.... ഇതെല്ലാം മായ്ക്കാന്‍ കാലമൊരു വഴി പറഞ്ഞു തന്നു... ആ വഴികളില്‍ ഏറെ സഞ്ചരിച്ചു.. പക്ഷെ നീയില്ലാത്ത ഒരു നിമിഷം പോലും കാണാന്‍ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.. തെറ്റ് എന്റെതോ കാലത്തിന്റെതോ.. അറിയില്ല.. അറിയുന്നത് ഒന്ന് മാത്രം നിനക്ക് പകരം നീ മാത്രം.. പകരം വയ്ക്കാനാകാത്തത് പലതുമുണ്ട്.. സ്നേഹം, പ്രണയം, സൗഹൃദം, ഇഷ്ടം ഇതെല്ലാം പകരം വയ്ക്കാനാകാത്തതാണ്.. ഒരാള്‍ക്ക് പകരം അയാള്‍ മാത്രം... അറിയുമോ നിനക്ക്.. ഇന്നലെകളില്‍ എന്തിനോ വേണ്ടി മനസ്സുഴറി.. എവിടെയോ ഒരു തെറ്റിന്റെ നിഴല്‍ കണ്ട നിമിഷങ്ങള്‍.. നടന്ന വഴികള്‍ തെറ്റെന്നറിഞ്ഞിട്ടും, വീണ്ടും അതെ വഴി തന്നെ നടന്നു.. അന്നേ നീ പറഞ്ഞതാ, എനിക്കോര്‍മ്മയുണ്ട്... നീ എന്റെ മനസ്സാക്ഷി എന്നത് മനപൂര്‍വ്വം മറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചത് കൊണ്ട് നിന്റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ടില്ലന്ന്... അതെന്റെ തെറ്റോ ശരിയോ... നിനക്ക് തീരുമാനിക്കാം...

കേട്ടിരുന്നില്ലേ നീ കണ്ടിരുന്നില്ലേ.. വാക്കുകളില്‍ കള്ളം കലര്‍ത്തി ഞാന്‍ തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയ നിമിഷങ്ങള്‍.. അറിയാം നീ അറിയാതിരിക്കാന്‍ വഴിയില്ല... ഹൃദയതാളം തെറ്റുന്നത് ലോകത്തിന്റെ ഏതു കോണില്‍ ആണെങ്കിലും അറിയുമെന്നു  നീ പറഞ്ഞത് വെറുംവാക്കല്ലെന്നു ആദ്യമായല്ലല്ലോ നീ തെളിയിക്കുന്നത്... നല്‍കിയ സ്ഥാനങ്ങള്‍ അറിയാതെ ചിലര്‍.. ഒരിക്കല്‍ മുറിഞ്ഞ മുറിവില്‍ വീണ്ടും രക്തം കിനിയുമോ എന്നറിയാനോ എന്തോ.. വീണ്ടും വീണ്ടും നോവിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.. ഇഷ്ടത്തിന്റെ പുറത്ത് ആ നോവറിയാതെ ഞാനും!!

പിന്നെ നീ പറഞ്ഞില്ലേ.. നിന്റെ നിമിഷങ്ങള്‍.. അരികില്‍ ഉണ്ടാകണമെന്ന് ഒരു നാള്‍ ഞാനും നീയും കൊതിച്ച നിമിഷങ്ങള്‍.. അകലെയായത്, അകന്നത് എല്ലാം നല്ലത് എന്നോതുന്നു മനസ്സ്..   ഓര്‍ക്കുക നിമിഷങ്ങളോരോന്നും സന്തോഷമായിരിക്കണം.. നിന്റെ ചിരിയില്‍ ഒരു പൂമൊട്ട് വിരിയണം അതിന്റെ സൌരഭ്യം എനിക്ക് കാണണം.. വിടരും നാളെയൊരു നാളില്‍ നിന്നിലൊരു നീ... എന്റെ സ്വപ്നം, സഫലമാകാതെ പോയ എന്റെ സ്വപ്നം, അല്ല നമ്മുടെ സ്വപ്നം!! അറിയുമോ ആ പുണ്യം.. കരച്ചില്‍ കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു, മനസ്സ് നിറഞ്ഞു നീ നിര്‍വൃതി കൊള്ളുന്ന നിമിഷങ്ങള്‍... കാണുന്നു ഞാന്‍ ഇന്ന് ഇവിടെ എന്റെ മനസ്സില്‍, അറിയുമോ നിനക്ക്, അരികിലണഞ്ഞില്ലെങ്കിലും മനസ്സ് നിന്നില്‍, ശേഷിച്ച നന്മ നിന്നിലെ നിനക്ക്.. ആരുടെയോ സ്വന്തം എന്നറിയുന്നു.. എന്നിട്ടും കുറ്റബോധമില്ലാതെ ഞാന്‍.. മനസ്സ്കൊണ്ടെന്നേ നമ്മള്‍ ഒന്നായി തീര്‍ന്നതെന്ന് കാലം.. എന്റെ മനസ്സിലെ നീയുണ്ടാകാവൂ... നിന്റെ മനസ്സില്‍ എന്റെ നിഴല്‍ കൊണ്ട് പോലും കളങ്കപ്പെടുത്താന്‍ വയ്യെനിക്ക്..

നീയറിയുമോ പാടാത്ത പാട്ട് പാടുന്ന പക്ഷിയെ.. അറിയാമല്ലേ.. ഇന്നലെ ഒരു പാട്ട് പാടി ഇന്ന് മറ്റൊന്ന്... രണ്ടിന്റെയും ഈണങ്ങള്‍ ഒരുപോലെ.. പക്ഷെ അര്‍ത്ഥം നാല് വഴികളില്‍... അഞ്ചാമത്തെ വഴിയിലേക്ക് ഞാന്‍ യാത്ര പറയുന്നു... അവിടെ നീയുണ്ട്, നിന്നോര്‍മ്മകള്‍ ഉണ്ട്.. നിന്റെ സ്നേഹമുണ്ട്, എന്റെ ജീവന്റെ താളമുണ്ട്.. മുറിപ്പാടുകള്‍ തീവ്രമെങ്കിലും വേദനിക്കാന്‍ ഞാന്‍ മറന്നിരിക്കുന്നു.. വേദന അറിയാതിരിക്കാന്‍ കാലം പഠിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു...

നീയറിയും.. നിലാവിന് തെളിച്ചമേറെ... നക്ഷത്രങ്ങള്‍ക്ക് തിളക്കമേറെ... (കാണുന്നുണ്ടോ നീ ഒരു കുഞ്ഞു നക്ഷത്രത്തെ...); രാവിനിന്നു മയക്കം പുലരിയെ തിരഞ്ഞു മടുത്തു പോലും! ജന്മപുണ്യം നിനക്ക് സ്വന്തം ഇനി വരും നാളുകളില്‍... മനസ്സ് നിറയുന്നു.. എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ലക്‌ഷ്യം കണ്ടത് പോലെ.. ഇനിയൊരു യാത്ര പോകണം.. പോകാതിരുന്നിടത്തോക്കെ.. കൈകള്‍ കൂപ്പണം, മനസ്സുരുക്കണം.. അറിയുമോ നിനക്ക്.. എന്റെ ഗാര്‍ഹസ്ഥ്യം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു, ഇനി സന്യാസം.. സര്‍വ്വം ത്യജിച്ച്,  ഒരു പലായനം..