ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
നരകങ്ങള്‍ വാപിളര്‍ക്കുമ്പോഴെരിഞ്ഞു വിളിക്കുവാനാരെനിക്കുള്ളൂ..
നീയല്ലാതെയെങ്കിലും..
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
പെറ്റു വീഴാനിടമെങ്ങു നിനക്കന്യര്‍ വെട്ടിപ്പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞൊരീ ഭൂമിയില്‍
സര്‍പ്പം കടിച്ച മുല കടഞ്ഞമ്മ നിന്‍ ചുണ്ടത്തറിവ് ചുരത്തുന്നതെങ്ങിനെ?
വേല കിട്ടാതെ വിയര്‍ക്കുന്നൊരച്ഛന്റെ വേദനയുണ്ടുവളരുന്നതെങ്ങിനെ?
രോഗദാരിദ്ര്യജരാനരപീഡകള്‍ ബാധിച്ചുഴന്നു മരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?
അറ്റുതെറിച്ച പെരുവിരല്‍ പ്രജ്ഞതന്‍ ഗര്‍ഭത്തിലേ കണ്ണുപൊട്ടിയ വാക്കുകള്‍
ചക്രവേഗങ്ങള്‍ ചതച്ച പാദങ്ങളാല്‍ പിച്ച തെണ്ടാന്‍ പോയ ബുദ്ധസ്മരണകള്‍
രക്തക്കളങ്ങളില്‍ കങ്കാളകേളിക്കു പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ കിനാവിന്‍ പെരുമ്പറ
ഇഷ്ടദാനം നിനക്കേകുവാന്‍ വയ്യെന്റെ ദുഷ്ടജന്മത്തിന്റെ ശിഷ്ടമുണ്ടിത്രയും
നിത്യേന കുറ്റമായി മാറുന്ന ജീവിത തൃഷ്ണകള്‍ മാത്രം നിനക്കെന്റെ പൈതൃകം
അക്ഷരമാല പഠിച്ചു മനുഷ്യന്റെ കഷ്ടനഷ്ടങ്ങളെ കൂട്ടി വായിക്കുകില്‍
വ്യര്‍ത്ഥം മനസ്സാക്ഷി തന്‍ ശരശയ്യയില്‍ കാത്തുകിടക്കാം മരണകാലത്തെ നീ
മുക്തിക്കു മുഷ്ടി ചുരുട്ടിയാല്‍ നിന്നെയും കൊട്ടിയടയ്ക്കും കരിങ്കല്‍ തുറുങ്കുകള്‍
മുള്‍ക്കുരിശേന്തി മുടന്തുമ്പോഴെന്നെ നീ ക്രുദ്ധമൗനത്താല്‍ വിചാരണ ചെയ്തിടാം
നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ദുഃഖമെന്‍ പെണ്ണിന്റെയുള്ളം പിളര്‍ക്കുന്ന വാളായുറഞ്ഞിടാം
അത്രമേല്‍ നിന്നെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കയാല്‍ വെറും ഹസ്തഭോഗങ്ങളില്‍ പെണ്ണിന്റെ-
കണ്ണുനീരിറ്റു വീഴുന്ന വിഫലസംഗങ്ങളില്‍ സൃഷ്ടിദാഹത്തെ കെടുത്തുന്നു നിത്യവും
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോക മകനേ...
പറയപ്പെടാത്തൊരു വാക്കിലെ പോലര്‍ത്ഥപൂര്‍ണ്ണനായി കാണുവാനാര്‍ക്കുമാകാത്ത
സമുദ്രാഗ്നിയെപ്പോലെ ശുദ്ധനായി കാലത്രയങ്ങള്‍ക്കതീതനായ്
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
നരകങ്ങള്‍ വാപിളര്‍ക്കുമ്പോഴെരിഞ്ഞു വിളിക്കുവാനാരെനിക്കുള്ളൂ..
നീയല്ലാതെയെങ്കിലും..
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
പെറ്റു വീഴാനിടമെങ്ങു നിനക്കന്യര്‍ വെട്ടിപ്പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞൊരീ ഭൂമിയില്‍
സര്‍പ്പം കടിച്ച മുല കടഞ്ഞമ്മ നിന്‍ ചുണ്ടത്തറിവ് ചുരത്തുന്നതെങ്ങിനെ?
വേല കിട്ടാതെ വിയര്‍ക്കുന്നൊരച്ഛന്റെ വേദനയുണ്ടുവളരുന്നതെങ്ങിനെ?
രോഗദാരിദ്ര്യജരാനരപീഡകള്‍ ബാധിച്ചുഴന്നു മരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?
അറ്റുതെറിച്ച പെരുവിരല്‍ പ്രജ്ഞതന്‍ ഗര്‍ഭത്തിലേ കണ്ണുപൊട്ടിയ വാക്കുകള്‍
ചക്രവേഗങ്ങള്‍ ചതച്ച പാദങ്ങളാല്‍ പിച്ച തെണ്ടാന്‍ പോയ ബുദ്ധസ്മരണകള്‍
രക്തക്കളങ്ങളില്‍ കങ്കാളകേളിക്കു പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ കിനാവിന്‍ പെരുമ്പറ
ഇഷ്ടദാനം നിനക്കേകുവാന്‍ വയ്യെന്റെ ദുഷ്ടജന്മത്തിന്റെ ശിഷ്ടമുണ്ടിത്രയും
നിത്യേന കുറ്റമായി മാറുന്ന ജീവിത തൃഷ്ണകള്‍ മാത്രം നിനക്കെന്റെ പൈതൃകം
അക്ഷരമാല പഠിച്ചു മനുഷ്യന്റെ കഷ്ടനഷ്ടങ്ങളെ കൂട്ടി വായിക്കുകില്‍
വ്യര്‍ത്ഥം മനസ്സാക്ഷി തന്‍ ശരശയ്യയില്‍ കാത്തുകിടക്കാം മരണകാലത്തെ നീ
മുക്തിക്കു മുഷ്ടി ചുരുട്ടിയാല്‍ നിന്നെയും കൊട്ടിയടയ്ക്കും കരിങ്കല്‍ തുറുങ്കുകള്‍
മുള്‍ക്കുരിശേന്തി മുടന്തുമ്പോഴെന്നെ നീ ക്രുദ്ധമൗനത്താല്‍ വിചാരണ ചെയ്തിടാം
നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ദുഃഖമെന്‍ പെണ്ണിന്റെയുള്ളം പിളര്‍ക്കുന്ന വാളായുറഞ്ഞിടാം
അത്രമേല്‍ നിന്നെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കയാല്‍ വെറും ഹസ്തഭോഗങ്ങളില്‍ പെണ്ണിന്റെ-
കണ്ണുനീരിറ്റു വീഴുന്ന വിഫലസംഗങ്ങളില്‍ സൃഷ്ടിദാഹത്തെ കെടുത്തുന്നു നിത്യവും
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോക മകനേ...
പറയപ്പെടാത്തൊരു വാക്കിലെ പോലര്‍ത്ഥപൂര്‍ണ്ണനായി കാണുവാനാര്‍ക്കുമാകാത്ത
സമുദ്രാഗ്നിയെപ്പോലെ ശുദ്ധനായി കാലത്രയങ്ങള്‍ക്കതീതനായ്
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
ലോകാവസാനം വരേയ്ക്കും പിറക്കാതെ പോകട്ടെ നീയെന്‍ മകനേ
വായിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആലാപനവും കൂടി കേട്ടു.നന്ദി.നമസ്കാരം
ReplyDeleteആശംസകള്‍
ആലാപനവും മനോഹരമായിരിക്കുന്നു..
Delete