നിത്യഹരിത

ഒരു കുഞ്ഞിന്‍റെ മനസ്സുണ്ടാവുക...!!!

എത്ര പുണ്യമാണത്...

എന്നായിരുന്നു അവസാനമായി നിഷ്കളങ്കമായി നമ്മള്‍ സംസാരിച്ചത്...??

എന്നായിരുന്നു അവസാനമായി നമ്മള്‍ സ്നേഹത്തോടെ കൈചേര്‍ത്തു പിടിച്ചത്...??

എന്നായിരുന്നു നമ്മളവസാനമായി ശുഭയാത്ര പറഞ്ഞത്...??

ഇല്ല ഒന്നും നമ്മള്‍ അവസാനമായി ചെയ്തിരുന്നില്ല..

ഓരോ വട്ടം ചെയ്യുമ്പോഴും അതാദ്യത്തെതായിരുന്നു...

പക്ഷേ ഒരു കുഞ്ഞിന്‍റെ മനസ്സ്.... എവിടെയാണ് നഷ്ടമായത്....????

കളങ്കമില്ലാതെ... തീര്‍ത്തും ദൈവികമായി..... തീര്‍ത്തും കുസൃതിയോടെ പറയാന്‍.... പറയാന്‍ നമുക്കിന്നു കഴിയുമോ....?

സ്വല്പം സ്വാര്‍ത്ഥമല്ലേ നമ്മുടെ, എന്റെയെങ്കിലും, ചിന്തകള്‍...

സ്വല്പം സ്വാര്‍ത്ഥമല്ലേ നമ്മുടെ, എന്റെയെങ്കിലും, പ്രവൃത്തികള്‍...

ചിലപ്പോള്‍ തോന്നാറില്ലേ... തിരിച്ചറിവുകള്‍ ഇല്ലാത്ത ആ ബാല്യം തന്നെയായിരുന്നു നല്ലതെന്ന്...

എനിക്കിപ്പോള്‍ തോന്നുന്നു... തിരിച്ചറിവുകള്‍ ഇല്ലാത്തത് തന്നെയാണ് നല്ലതെന്ന്........!!!