വഴികള്‍ .............

വഴിവീഥികള്‍ വിജനമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.. ഓരോ യാത്രികരും അവരവരുടെ കൂടാരങ്ങളില്‍ മറയുന്നു... അണയുന്ന ഓരോ വെളിച്ചവും മുന്നോട്ടുള്ള നടത്തത്തിന്‍റെ വേഗത കൂട്ടുന്നു... അവസാന വെളിച്ചം അണയുന്നതിനും മുന്നേ ലക്‌ഷ്യം കാണാന്‍ കഴിയുമോ.. ഇല്ല; ഇനിയെന്ത് ലക്ഷ്യം , എന്ത് മാര്‍ഗ്ഗം.... മാര്‍ഗ്ഗങ്ങളും ലക്ഷ്യങ്ങളും ജീവിതത്തില്‍ അപ്രസക്തമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു... 

വഴികള്‍ തെറ്റണം എന്നത് എന്നോ നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടതാണ്... അല്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍ നേരിന്‍റെ വഴികളില്‍ നിസ്സഹായതയും, നിരാലംബതയും കാണാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.. നിരാശയുടെ മുഖങ്ങള്‍ തളര്‍ത്തില്ലായിരുന്നു... ആ കാഴ്ചകളായിരുന്നോ വഴികള്‍ തെറ്റിയതിന്റെ കാരണം... ആയിരിക്കാം, അവയെ കണ്ണടച്ചു നോക്കിക്കണ്ടതിനാലാവാം നിന്‍റെ വഴികള്‍ ഇതല്ല എന്ന് ആരോ പറഞ്ഞത്.. വഴി തിരിച്ചു വിട്ടത്.. തിരിച്ചുവിട്ട ആ വഴികളില്‍ സ്വന്തം സന്തോഷവും പൊട്ടിച്ചിരികളും കണ്ടു... 

ഏറെ ചിരികള്‍ക്കും സന്തോഷങ്ങള്‍ക്കും ഒടുവില്‍ വെറുതേ ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടം നടത്തണോ എന്ന് പലവട്ടം ചിന്തിച്ചതാണ്.. വേണ്ടെന്നു മനസ്സ് പറഞ്ഞിട്ടും അറിയാതെ നോക്കിപ്പോയി...! പിന്നിട്ട വഴികള്‍ ശൂന്യമാണ്.. നിഴലുകള്‍ പോലും അന്യം... വല്ലാതെ ദാഹിച്ചപ്പോഴായിരുന്നു കൈകള്‍ പോക്കറ്റിലേക്ക് പോയത്... കിട്ടിയ ഒരു രൂപാ നാണയം കൊണ്ട് ദാഹമകറ്റാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു... അത് കൊണ്ടാവാം അടുത്തൊരു മരച്ചുവട്ടില്‍ ഒരു വൃദ്ധന്‍റെ ദയനീയമായ മുഖം അവനു കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞത്. അവശേഷിച്ച ആ നാണയം അയാള്‍ക്ക് നല്‍കി വീണ്ടും നടന്നപ്പോള്‍ ആ വഴികള്‍ നേര്‍ത്തുവരുന്നുണ്ടായിരുന്നു... തെറ്റിന്‍റെതോ ശരിയുടേതോ എന്നറിയാതെ അവസാനിക്കുന്ന ആ വഴികളില്‍ ഇപ്പോഴും അയാള്‍ തനിച്ചായിരുന്നു... പിറകില്‍ വൃദ്ധന്‍റെ ഭ്രാന്തമായ പരിഹാസച്ചിരിയും...