ഒരു സന്ധ്യകൂടി വിട പറയുമ്പോള്‍...
ഒരിക്കല്‍ കൂടി തീരമണഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍...
തിരയൊന്നുകൂടി തീരത്തെ പുല്‍കിയിരുന്നെങ്കില്‍...
അറിയാതെ, ഒന്നും പറയാതെ....
മനസ്സിലൊരു കുഞ്ഞു നോവ്‌ പോലുമേല്‍പ്പിക്കാതെ...
എന്തേ......? ഇന്നെന്തേ മൗനമായൊരു പിന്‍വാങ്ങല്‍...???
വരുമോ എന്നൊരിക്കല്‍ പോലും ചോദിക്കാതെ....
വരാം എന്നൊരുറപ്പ് കൂടി നല്‍കാതെ...
എങ്ങോ മറയുന്ന മേഘങ്ങള്‍....
എങ്ങോ പിന്‍വലിയുന്ന തിരകള്‍...
തീരം മണല്‍ത്തരികള്‍ എണ്ണിത്തീര്‍ക്കുമ്പോള്‍....
തിരയെയോര്‍ത്തിരിക്കുമ്പോള്‍....
മനസ്സൊരല്‍പം നീറുന്നുണ്ട്...
കാര്യമറിയാതെ... കാരണമറിയാതെ....
കാണാമറയത്ത് പോയാലും....
മൗനം കൊണ്ടകന്നാലും....
സ്നേഹം കൊണ്ട് വെറുത്താലും.......
മറക്കാനാവില്ല.... മറവിയെന്നാല്‍..................
ഒരിക്കല്‍ കൂടി എനിക്കീ മണ്ണിന്‍റെ ഗന്ധം വാസനിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍....
മഴയൊരിക്കല്‍ കൂടി പെയ്തിരുന്നെങ്കില്‍...
കാറ്റൊരു താരാട്ട് പാടിയെങ്കില്‍.....
ഈ സായാഹ്നം എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത് നിന്നെയാണ്...
എന്തിനെന്നറിയാതെ...!!
മുറിപ്പെടുന്നുണ്ട് ഹൃദയം നിന്നെയോര്‍ക്കുമ്പോള്‍...
പതിയെ...... വളരെ പതിയെ ആ വേദനയും തീരും....
ഓരോ രാവും ഇന്ന് മറക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമുള്ളതാണ്...
ജീവിതത്തിലെ ഓരോ ഏടുകള്‍... കടന്നു വന്ന മുള്‍വഴികള്‍...
എല്ലാം, എല്ലാം മറക്കുവാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ്
ഇന്നോരോ രാവിനെയും കൂട്ട് പിടിക്കുന്നത്......
ഒരോര്‍മ്മപ്പെയ്ത്തില്‍ ജീവിതം വഴിതെറ്റിയപ്പോള്‍
നീയും പറഞ്ഞു മറക്കുക.... എല്ലാം മറക്കുക.......
അറിയില്ല മറക്കുമോയെന്നു...!
ഒന്നും അറിയാതെ, ഒന്നും അറിയിക്കാതെ...
അജ്ഞാതമായ വഴികളെ മാത്രം തിരഞ്ഞു പിടിച്ചു
യാത്രയാവുകയാണ് ഇപ്പോള്‍.....
എന്നും പറഞ്ഞിട്ടും..... ഒരിക്കല്‍ പോലും കടന്നു പോകില്ലെന്ന് നീ കരുതിയ വഴികള്‍....
ശരിയാണ്...
ഇവിടെ പൂക്കള്‍ വിരിയാറുണ്ട്...
ഞാനതിന്‍റെ ഗന്ധമറിയാറുമുണ്ട്....
ഇവിടെ മഴ പൊഴിയാറുണ്ട്...
ഞാനതില്‍ നനയാറുമുണ്ട്....
എല്ലാം, എല്ലാമുണ്ട്.... പക്ഷേ നീയില്ലല്ലോ.....
ഇപ്പോഴും ചിന്തിക്കാറുണ്ട്.....
എന്തേ നഷ്ടങ്ങളെ മാത്രം ഇങ്ങനെ ഓര്‍ത്തോര്‍ത്തിരിക്കുന്നതെന്ന്...!
ഒരിക്കലും വേദനിക്കാനോ, വേദനിപ്പിക്കാനോ വേണ്ടിയല്ല....
ഇനി ഒരിക്കല്‍ കൂടി സ്വപ്നം കാണാനോ,
മോഹച്ചിറകില്‍ പറക്കാതിരിക്കാനോ വേണ്ടി മാത്രം....
അസ്തമയസൂര്യനെ തഴുകുന്ന അരുണമേഘങ്ങളെ പോലെ...
നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്‍റെ മനസ്സ് നിറയെ കുങ്കുമം വാരിവിതറുന്നു....
ഒരിക്കല്‍ കൂടി എനിക്ക് നിന്നോട് പറയണം....
എത്രമാത്രം എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു നീയെന്നു ഞാനൊരിക്കലും അറിയാതെ പോയിട്ടില്ല....
തിരിച്ചു നല്‍കാനാവാത്ത സ്നേഹം മനസിന്‍റെ നോവ്‌ തന്നെയാണ്...
നന്ദി നീ നല്‍കിയ സ്നേഹത്തിനും കരുതലിനും....
പിണക്കങ്ങള്‍ക്കും ഇണക്കങ്ങള്‍ക്കും...
എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞ മനസ്സിനും....
നന്മകളോടെ...
ഒരിക്കല്‍ കൂടി തീരമണഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍...
തിരയൊന്നുകൂടി തീരത്തെ പുല്‍കിയിരുന്നെങ്കില്‍...
അറിയാതെ, ഒന്നും പറയാതെ....
മനസ്സിലൊരു കുഞ്ഞു നോവ്‌ പോലുമേല്‍പ്പിക്കാതെ...
എന്തേ......? ഇന്നെന്തേ മൗനമായൊരു പിന്‍വാങ്ങല്‍...???
വരുമോ എന്നൊരിക്കല്‍ പോലും ചോദിക്കാതെ....
വരാം എന്നൊരുറപ്പ് കൂടി നല്‍കാതെ...
എങ്ങോ മറയുന്ന മേഘങ്ങള്‍....
എങ്ങോ പിന്‍വലിയുന്ന തിരകള്‍...
തീരം മണല്‍ത്തരികള്‍ എണ്ണിത്തീര്‍ക്കുമ്പോള്‍....
തിരയെയോര്‍ത്തിരിക്കുമ്പോള്‍....
മനസ്സൊരല്‍പം നീറുന്നുണ്ട്...
കാര്യമറിയാതെ... കാരണമറിയാതെ....
കാണാമറയത്ത് പോയാലും....
മൗനം കൊണ്ടകന്നാലും....
സ്നേഹം കൊണ്ട് വെറുത്താലും.......
മറക്കാനാവില്ല.... മറവിയെന്നാല്‍..................
ഒരിക്കല്‍ കൂടി എനിക്കീ മണ്ണിന്‍റെ ഗന്ധം വാസനിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍....
മഴയൊരിക്കല്‍ കൂടി പെയ്തിരുന്നെങ്കില്‍...
കാറ്റൊരു താരാട്ട് പാടിയെങ്കില്‍.....
ഈ സായാഹ്നം എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നത് നിന്നെയാണ്...
എന്തിനെന്നറിയാതെ...!!
മുറിപ്പെടുന്നുണ്ട് ഹൃദയം നിന്നെയോര്‍ക്കുമ്പോള്‍...
പതിയെ...... വളരെ പതിയെ ആ വേദനയും തീരും....
ഓരോ രാവും ഇന്ന് മറക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമുള്ളതാണ്...
ജീവിതത്തിലെ ഓരോ ഏടുകള്‍... കടന്നു വന്ന മുള്‍വഴികള്‍...
എല്ലാം, എല്ലാം മറക്കുവാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമാണ്
ഇന്നോരോ രാവിനെയും കൂട്ട് പിടിക്കുന്നത്......
ഒരോര്‍മ്മപ്പെയ്ത്തില്‍ ജീവിതം വഴിതെറ്റിയപ്പോള്‍
നീയും പറഞ്ഞു മറക്കുക.... എല്ലാം മറക്കുക.......
അറിയില്ല മറക്കുമോയെന്നു...!
ഒന്നും അറിയാതെ, ഒന്നും അറിയിക്കാതെ...
അജ്ഞാതമായ വഴികളെ മാത്രം തിരഞ്ഞു പിടിച്ചു
യാത്രയാവുകയാണ് ഇപ്പോള്‍.....
എന്നും പറഞ്ഞിട്ടും..... ഒരിക്കല്‍ പോലും കടന്നു പോകില്ലെന്ന് നീ കരുതിയ വഴികള്‍....
ശരിയാണ്...
ഇവിടെ പൂക്കള്‍ വിരിയാറുണ്ട്...
ഞാനതിന്‍റെ ഗന്ധമറിയാറുമുണ്ട്....
ഇവിടെ മഴ പൊഴിയാറുണ്ട്...
ഞാനതില്‍ നനയാറുമുണ്ട്....
എല്ലാം, എല്ലാമുണ്ട്.... പക്ഷേ നീയില്ലല്ലോ.....
ഇപ്പോഴും ചിന്തിക്കാറുണ്ട്.....
എന്തേ നഷ്ടങ്ങളെ മാത്രം ഇങ്ങനെ ഓര്‍ത്തോര്‍ത്തിരിക്കുന്നതെന്ന്...!
ഒരിക്കലും വേദനിക്കാനോ, വേദനിപ്പിക്കാനോ വേണ്ടിയല്ല....
ഇനി ഒരിക്കല്‍ കൂടി സ്വപ്നം കാണാനോ,
മോഹച്ചിറകില്‍ പറക്കാതിരിക്കാനോ വേണ്ടി മാത്രം....
അസ്തമയസൂര്യനെ തഴുകുന്ന അരുണമേഘങ്ങളെ പോലെ...
നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്‍റെ മനസ്സ് നിറയെ കുങ്കുമം വാരിവിതറുന്നു....
ഒരിക്കല്‍ കൂടി എനിക്ക് നിന്നോട് പറയണം....
എത്രമാത്രം എന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു നീയെന്നു ഞാനൊരിക്കലും അറിയാതെ പോയിട്ടില്ല....
തിരിച്ചു നല്‍കാനാവാത്ത സ്നേഹം മനസിന്‍റെ നോവ്‌ തന്നെയാണ്...
നന്ദി നീ നല്‍കിയ സ്നേഹത്തിനും കരുതലിനും....
പിണക്കങ്ങള്‍ക്കും ഇണക്കങ്ങള്‍ക്കും...
എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞ മനസ്സിനും....
നന്മകളോടെ...
No comments:
Post a Comment