മനസ്സിലൊരു നോവ്‌ നല്‍കി പിറന്ന സെപ്റ്റംബര്‍, നീ നല്‍കിയ ഈ നോവും എനിക്കേറെ പ്രിയം... പ്രിയമുള്ളവര്‍ നല്കുന്നതെല്ലാം എന്നും പ്രിയം തന്നെ.... സന്തോഷമായാലും വേദനയായാലും എല്ലാം പ്രിയം തന്നെ.... വിരല്‍ത്തുമ്പിലൊടുങ്ങുന്ന ബന്ധങ്ങള്‍ .... അത്ര വില മാത്രം...... അങ്ങനെയാണോ.... ആയിരിക്കാം അല്ലേ.... എങ്കിലും തോന്നാറുണ്ട് അങ്ങനെ അല്ലെന്ന്.... എന്തായാലും സാരമില്ല.... സ്നേഹത്തിന്റെയും, സൗഹൃദത്തിന്റെയും നിര്‍വചനം എനിക്കും നിനക്കും ഒന്നായിരിക്കില്ല.... ആവാന്‍ വഴിയില്ല.... നിന്‍റെ വഴികള്‍ തെറ്റാനും വഴിയില്ല... ഒരു പക്ഷേ തെറ്റിയത് എനിക്കാവാം....
ഓരോ വേര്‍പാടും ഓരോ നോവാണ്.... എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെക്കാള്‍ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ സ്നേഹിച്ചു പോയത് തെറ്റാണെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയിട്ടില്ല...
ഓരോ വേര്‍പാടും ഓരോ നോവാണ്.... എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെക്കാള്‍ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ സ്നേഹിച്ചു പോയത് തെറ്റാണെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയിട്ടില്ല...
കൂടെ കൂടിയതിനു, സൗഹൃദത്തിനു, നല്ല വാക്കുകള്‍ക്ക്, മനസ്സിന് എല്ലാം ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട്... വാക്കുകള്‍ കൊണ്ടോ മൗനം കൊണ്ടോ കണ്ണുകള്‍ നിറയാനോ മനസ്സിടറാനോ കാരണമായിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ മാപ്പ്.... അപ്പോള്‍ പിന്നെ ഇനിയൊരു യാത്ര പറച്ചിലിന്‍റെ ആവശ്യമില്ല..... വരികള്‍ക്കിടയില്‍ പറയാതെ പോയ പലതുമുണ്ട്.... പറയാതെ അറിയാന്‍ കഴിയില്ലെങ്കിലും അറിയണം...... ഒരു മനസ്സോളം എഴുതാന്‍ വയ്യ.... എഴുതിയാല്‍ തീരില്ല....
പെയ്തൊഴിയുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ നനയ്ക്കാതെ പോകുമ്പോഴും കല്‍പ്പിച്ചു നല്‍കിയ അതിരുകള്‍ക്കപ്പുറം പുഴയൊഴുകും.... കാത്തിരിക്കുന്ന കടലിനു വേണ്ടി...... ഒരു നാളും നിലയ്ക്കാതെ....
പരിധികള്‍ നല്‍കിയ സ്നേഹത്തിനു നന്ദി, വാക്കുകളാണ് സ്നേഹത്തിന്‍റെ അളവ് കോല്‍ എന്ന് പഠിപ്പിച്ചു തന്നതിന് അതിലേറെ നന്ദി... പരാതികളില്ലാതെ, പരിഭവങ്ങളില്ലാതെ പടിയിറങ്ങുന്നു... നീ കാണാതെ പോയതും നീയറിയാതെ പോയതും വാക്കുകള്‍ക്കതീതമാണ്... എനിക്ക് ഞാനാവാതെ വയ്യ...
പരിധികള്‍ നല്‍കിയ സ്നേഹത്തിനു നന്ദി, വാക്കുകളാണ് സ്നേഹത്തിന്‍റെ അളവ് കോല്‍ എന്ന് പഠിപ്പിച്ചു തന്നതിന് അതിലേറെ നന്ദി... പരാതികളില്ലാതെ, പരിഭവങ്ങളില്ലാതെ പടിയിറങ്ങുന്നു... നീ കാണാതെ പോയതും നീയറിയാതെ പോയതും വാക്കുകള്‍ക്കതീതമാണ്... എനിക്ക് ഞാനാവാതെ വയ്യ...
നീ നീയായിരിക്കുക, നിമിഷങ്ങള്‍ മനോഹരമാക്കുക.... നീ പറഞ്ഞ നിന്‍റെ ലോകം, അവിടെ നീയുണ്ട്, അറിയാം പോകേണ്ടത് ഞാനായിരുന്നു... അവിടെ നീയാഗ്രഹിക്കുന്നതെന്തും സഫലമാകട്ടെ എന്നാഗ്രഹിച്ചു കൊണ്ട് അതിനായ് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു കൊണ്ട്..... ഈ വാക്കുകളില്‍ നിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറയരുതെന്നോതി കൊണ്ട്..... നിറയില്ലെന്നറിഞ്ഞു കൊണ്ട്...... നിര്‍ത്തുന്നു....
പ്രിയപ്പെട്ടവളേ, നിന്നോടുമുള്ള എന്‍റെ വാക്കുകള്‍ ഇവിടെ തീരുന്നു...... നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മപ്പെയ്ത്തുകള്‍ എന്‍റെ മനസ്സിലൊടുങ്ങുന്നു.... അകലേ പെയ്തൊഴിയുന്ന നിലാവിന്‍റെ വെളിച്ചം മനസ്സിനെ ആര്‍ദ്രമാക്കുന്നു... അറിയാതെ മിഴികള്‍ അടഞ്ഞു പോകുന്നു.... മനസ്സും...! എന്‍റെയും നിന്‍റെയും ലോകത്ത് ഞാന്‍ നിന്നോട് പറഞ്ഞതെല്ലാം തിരിച്ചെടുക്കുന്നു...... വേദനയോടെ....; ഇന്ന്, ഇന്ന് മാത്രം ഞാനൊരല്‍പം വേദനിച്ചോട്ടെ.... ഓരോ വേര്‍പാടും വേദനയാണ്.... എങ്കിലും ആ വേര്‍പാടാണ് പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ സന്തോഷമെങ്കില്‍, ആശ്വാസമെങ്കില്‍ പിടിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ വയ്യ.... ഒരു യാത്ര പറച്ചലിന്‍റെ ആവശ്യം പോലുമില്ലാതെ വിട പറയുന്നവര്‍ ! ഉപാധികളോടെ സ്നേഹിക്കാന്‍ പഠിച്ചിട്ടില്ലാത്തതിനാല്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി പരാജയപ്പെടുന്നു.... പ്രണയം കൊണ്ട് നീയും സ്നേഹം കൊണ്ട് മറ്റു പലരും പഠിപ്പിച്ചതെല്ലാം ഇനിയും ഞാന്‍ മറന്നു പോയേക്കാം.... എല്ലാം മറക്കാനല്ലേ നീയെന്നും പറയാറുള്ളത്.... ഒന്നൊഴിയാതെ ഇന്നലെകളെല്ലാം മായ്ച്ചു കളയണം....
നിനക്ക് സുഖമല്ലേ.... നിനക്കൊരു ആശംസകള്‍ പോലും പറയാതെ കഴിഞ്ഞ ദിനവും കടന്നു പോയി... അറിഞ്ഞതിനു ശേഷം പതിവുകള്‍ തെറ്റിച്ച ആദ്യത്തെ നിന്‍റെ ജന്മദിനം.... പതിവുകള്‍ പലതും തെറ്റാറുണ്ടായിരുന്നു.... സാരമില്ല, മറക്കണം എല്ലാം... ഓരോന്നായി... കാലമുണ്ട് കൂട്ടിനു..... ആ കാലത്തിനൊപ്പം എനിക്ക് യാത്രയാവണം.... ഇനിയൊരു പിന്‍വിളിയില്‍ മനസ്സ് കൊരുക്കാന്‍ അനുവദിക്കാതെ.... നിനക്ക് നന്മകള്‍ നേര്‍ന്നുകൊണ്ട്.... നിന്‍റെ മോഹങ്ങള്‍ സഫലമാകാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു കൊണ്ട്.... യാത്ര പറയട്ടെ.... നിറമേഴും നിറഞ്ഞൊരു മഴവില്ല് നിനക്ക് നല്‍കി പറഞ്ഞോട്ടെ, നിന്നേ അറിയിച്ചോട്ടെ..... ഇനിയീ വീഥികള്‍ നിനക്കന്യം.... പാതി മുറിഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ തിരഞ്ഞു നീ വരേണ്ട കാര്യവുമില്ല.... നിന്നോടുള്ളതും, നിനക്കുള്ളതും തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു......
ഇന്നലെ പെയ്ത മഴയില്‍ നിറഞ്ഞ ഹൃദയം ഒരു പുഴയെ തേടിയെങ്ങോ മറഞ്ഞു പോയി...... അതിലെന്‍റെ നോവും ഒലിച്ചുപോയി...
ശുഭരാത്രി......... ശുഭയാത്ര........................
No comments:
Post a Comment