നിറം മങ്ങിപ്പോകാത്ത ഓര്മ്മകള്ക്ക്...
കാലം കരുത്തു നല്കുന്ന സ്നേഹത്തിന്...
നിറമിഴികള് തുടയ്ക്കുന്ന സാമീപ്യത്തിന്...
നെഞ്ചോട് ചേര്ക്കുന്ന വാത്സല്യത്തിന്...
ചേര്ത്ത് പിടിക്കുന്ന സൗഹൃദത്തിന്....
ആശ്വാസം നല്കുന്ന വാക്കുകള്ക്ക്...
അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്ന നിമിഷങ്ങള്ക്ക്...
എന്തേ, എന്തിനേ എന്ന ചോദ്യങ്ങള്ക്ക്...
കൂടെ ഞാനില്ലേ എന്ന ഓര്മ്മപ്പെടുത്തലിന്..
ഒപ്പമോടിയെത്തുന്ന മനസ്സിന്.....
പിന്നെല്ലാമെല്ലാമായ നിനക്ക്...
ഈ രാവില്, വൈകിയ ഈ വേളയില് ...
നല്കുവാന് സ്നേഹപൂര്വ്വം നന്ദി മാത്രം..
തിരിച്ചു കിട്ടാത്ത സ്നേഹം മനസ്സിന്റെ വിങ്ങലാണ്..
നീ പറയുമ്പോഴും, ഞാനറിയുമ്പോഴും
ഞാന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കുകയായിരുന്നു...
നീയെന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നത് പോലെ...
അളവുകോലുകള് കൊണ്ടളന്നു നോക്കാതെ...
വെറും വാക്കുകളിലൊതുക്കാതെ...
ആകാശത്തിന്റെ പരിധികളോടെ...
മനസ്സിന്റെ വേഗതയോടെ...
സമയം കുറവേയുള്ളൂ...
ചെയ്തു തീര്ക്കാന് ഒരുപാടും...
എവിടെയാണെങ്കിലും ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും
ഓര്മ്മകളില് ഞാനുണ്ടാകും എന്നറിയാം..
എന്തെന്നാല് ഞാനും നിന്നെയോര്ക്കുന്നു...
ഓരോ നിമിഷവും, ഓരോ ശ്വാസത്തിലും...
സുഖമായിരിക്കുക, സന്തോഷമായിരിക്കുക...
നിനക്ക് നല്കാന് നന്മകള് മാത്രം...
ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്മകള് മാത്രം....
ഓര്മ്മകള് ചിലപ്പോഴൊക്കെ ആശ്വാസമാണ്..
ഒരിക്കലെങ്കിലും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു
എന്നതിന്റെ അവശേഷിപ്പുകളാണവ...
ഓര്മ്മകള് ചിലപ്പോഴൊക്കെ വേദനകളാണ്...
അറിയാതെ കൈകള് നീട്ടുമ്പോള് കോര്ത്തു
പിടിക്കാന് അരികിലില്ലല്ലോ എന്ന തിരിച്ചറിവില് ...
ഓര്മ്മകള് ചിലപ്പോഴൊക്കെ സന്തോഷങ്ങളാണ്...
അകന്നു പോയത് നന്മയിലെക്കാണല്ലോ എന്നറിയുമ്പോള് ..
ഇന്നും സുഖമായിരിക്കുന്നല്ലോ എന്ന അറിവില് ...
ഈ രാവ് മുഴുവന് ഞാന് നിന്നേക്കുറിച്ച് ഓര്ക്കുകയായിരുന്നു...
ഒരുമിച്ചു പങ്കിട്ട നിമിഷങ്ങള്, വഴക്കടിച്ചത്, പിണങ്ങിയത്,
വീണ്ടും ഇണങ്ങിയത്.. പറഞ്ഞത്, പറയാന് ബാക്കി വച്ചത്..
എല്ലാം ഓര്ത്തെടുക്കുകയായിരുന്നു...
ചില രാവുകള് അങ്ങനെയാണ്....
അകലെ മറയുന്ന ചില സ്നേഹങ്ങളോടൊപ്പം...
ഏറെ നേരം ഒരുമിച്ചിരിക്കണം ആ ഓര്മ്മകളില് ...
അകന്നതും മറഞ്ഞതും പിരിഞ്ഞതുമായ ഓരോ ബന്ധവും
മനസ്സില് ആഴത്തില് പതിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് അത് കൊണ്ടാണ്...
# നിനക്ക് വേണ്ടി കുറിക്കുമ്പോള് അറിയാതെ നിറയാറുണ്ട് കണ്ണും മനസ്സും... അകലെയായാലും അരികിലുണ്ടെന്നു നീ നല്കുന്ന വിശ്വാസം, ആ വിശ്വാസമാണ് എന്റെ ഓരോ നിമിഷവും... നീ ചിരിക്കുമ്പോള് ഞാനെന്റെ ഓരോ വേദനയും മറക്കുന്നു... നീ മാത്രം, നിനക്ക് മാത്രം എന്ന് പറയുമ്പോഴും അരുതെന്ന് മനസ്സ് വിലക്കാറുണ്ട്... ഓര്മ്മകള്ക്കപ്പുറം പുഴയൊഴുകുന്നുണ്ട്.. ഒരായിരം കളിയോടങ്ങളെയും പേറി... തിരകളില് പെട്ട് മറിയാതെ ഓരോ കളിയോടത്തെയും ഓരോ തീരമണയ്ക്കണം.... ഒടുവില് എല്ലാ തീരവും അന്യമായി തീരണം... അവിടെ എന്റെ യാത്ര തുടങ്ങുന്നു... എല്ലാം വെടിഞ്ഞ്.... ശാന്തമായ കടലിനക്കരെ.... അസ്തമയസൂര്യന്റെ കൂടാരവും തേടി.....
ശുഭരാത്രി...... ശുഭദിനം...... #
No comments:
Post a Comment