ഒരു താളിലെ ഒരല്പം വാക്കുകള്‍ നിനക്കായ്..

ഒരു നിലാവിന്റെ വെട്ടം മനസ്സില്‍ തെളിയിച്ച നിന്റെ മനസ്സിന് ഒരായിരം നന്ദി ആദ്യമേ പറഞ്ഞോട്ടെ... ഇന്നലത്തെ യാത്രയില്‍ നിന്നെ കുറിച്ച് ഓര്‍ത്തിരുന്നു.. അല്ലെങ്കിലും എന്നും എന്തും ഓര്‍ക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രമല്ലേ യാത്രകളെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയത്... സ്വയം ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നതിനേക്കാള്‍; അധികം തിരക്കില്ലാത്ത ബസ്സില്‍, ട്രെയിനില്‍, ടാക്സി കാറുകളില്‍ യാത്ര ചെയ്യാനിഷ്ടം... മറ്റൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ സ്വന്തമായ ഓര്‍മ്മകളില്‍, കഴിഞ്ഞുപോയ കാലങ്ങളില്‍ ഒക്കെ വെറുതെ ഒരു പിന്തിരിഞ്ഞു നോട്ടം... ഇടയ്ക്ക് വെറുതെ ചുറ്റും നോക്കി  കാഴ്ചകള്‍ ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ട്, വീണ്ടും ഓര്‍മ്മകളെ പുല്‍കാന്‍ കണ്ണടച്ച് കൊണ്ട് ഒരു യാത്ര... [ഓര്‍മ്മയുണ്ട് ചങ്ങാതീ നീ പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍.. എങ്കിലും ഇന്ന് എഴുതാതെ വയ്യ...]

എന്തായിരുന്നു ഓര്‍ക്കുവാന്‍ മാത്രം നീയെനിക്ക് നല്‍കിയത് എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ ഒരു പക്ഷേ പറയുവാന്‍ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല... കാരണം നീ നല്കിയതെല്ലാം കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണാന്‍ കഴിയാത്തതും, സ്പര്‍ശം കൊണ്ട് അറിയാന്‍ പറ്റാത്തതും ആയിരുന്നു... എങ്കിലും ഉണ്ടെവിടെയോ ഒരോര്‍മ്മ പോലെ... നല്‍കിയ നിനക്ക് പോലും അറിയാതെ എനിക്ക് മാത്രം അറിയാന്‍ പാകത്തില്‍..

ഏറെ പ്രിയമുള്ളതാണ് നീ.... അത് കൊണ്ട് തന്നെ നീ നല്കുന്നതെന്തും, എന്തും എനിക്കേറെ പ്രിയം... സ്നേഹമായാലും, വേദനയായാലും, അവഗണനയായാലും, അധിക്ഷേപമായാലും, പരിഹാസമായാലും.. എന്തും പ്രിയം തന്നെ.. അത് പോലെ തന്നെ നിനക്കും ആവും എന്ന് വെറുതെ വിശ്വസിച്ചോട്ടേ... നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടുവാന്‍ മാത്രമേ എനിക്കറിയൂ.. ഓരോ സ്നേഹവും അത്രമേല്‍ പ്രിയമാണ്.. പക്ഷേ എന്നിട്ടും അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും വേദനിപ്പിക്കും.... അത് കൊണ്ടാണ് പലപ്പോഴും നിന്നോട് പറയുന്നത് എന്നെ സ്നേഹിക്കല്ലേന്നു... അതാണ്‌ ഇന്നലെ നിന്നെ ഓര്‍ക്കാനുള്ള കാരണം... ഞാനേറെ നോവിച്ചു അല്ലേ.. ക്ഷമിക്കുക... വാക്കുകളിലെ ഇടര്‍ച്ചയും, മനസ്സിന്റെ തേങ്ങലും അറിയുമ്പോഴും ഒരു തരി പോലും ദേഷ്യം കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ സുഹൃത്തെ നിന്റെ വാക്കുകളില്‍.....!!

എന്റെ തെറ്റുകള്‍ക്ക് ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു... വേദനിപ്പിച്ചുവെങ്കില്‍ നിന്നെക്കാള്‍ ഏറെ ഞാന്‍ വേദനിച്ചിരുന്നു എന്നറിക... അരുതെന്ന് പറഞ്ഞത്  മറന്നത് നിനക്ക് വേണ്ടിയെന്നും അറിയുക....